Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

анман (тĕпĕ: ан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвел анман пулсан та, таврара сӗм-тӗттӗм.

Хотя солнце еще не скрылось за горизонтом, кругом стало совсем темно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Зойӑпа Шура пӗрре те бомбӑран пытанмалли шӑтӑка анман.

Ни разу Зоя и Шура не спустились в убежище.

«Эсӗ фронта мӗнпе пулӑшрӑн» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах витрине никам та илсе анман иккен.

Но ведра никто не догадался взять.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Абрумка, арӑмӗн пуҫӗ ҫине минтер пусса хурса, хӑй минтер ҫине улӑхса ларнӑ пулать те, арӑмӗ мӗн хӑрӑлтатма чарӑничченех минтер ҫинчен анман пулать.

Абрумка наложил жене на голову подушку, и, усевшись, сидел на этой подушке до тех пор, пока его жена не перестала хрипеть.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ман шухӑшпа, эпир аялалла нумаях анман пек туйӑнать.

Мне кажется, что мы не очень-то много прошли в вертикальном направлении.

XVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чӑнах та каччӑ трактор ҫинчен иккӗмӗш смена анман.

И верно, вторую смену парень с трактора не слезал.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тусан, ытла типӗ пулнипе, сывлӑша ҫӗкленсен, ҫӗре анман, ҫул ҫийӗнче вӗри сывлӑшра тӗксӗм пӗлӗт пек ҫӗкленсе тӑнӑ.

Пыль была так суха, что, поднявшись, не опускалась, а стояла тусклым облаком над дорогой в гарном воздухе.

4. Фрося сӑрчӗн хӗрринче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫавӑнпа куҫӗсем те унӑн аран-аран курнӑ, вӑл час-часах аптранӑ, хӑш-пӗр чухне кунӗпех кӑмака ҫинчен анман.

Она почти ослепла, частенько недомогала и иногда по целым дням не слезала с печки.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Свисток сасси, шпорсем хӑвӑрт чӑнкӑртатни илтӗннӗ, анчах чаршав ҫаплах анман.

Раздались свистки, взволнованный звон шпор, но занавес не опускался.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Акӑ ӑҫта эсир, э? — тесе кӑшкӑрнӑ та директор, ачасем ҫине хаяррӑн пӑхса илнӗ, лешсем хӑранипе каялла чакса тӑнӑ, вӗсенчен пӗри картлашка ҫине такӑннӑ та, кӗҫех пусма ҫинчен аялалла сирпӗнсе анман.

— Вы где находитесь, а? — закричал директор и так посмотрел на мальчиков, что те попятились назад, а один из них споткнулся на ступеньке и чуть не полетел кубарем с лестницы.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ачасем кунӗ-кунӗпе кӑмака ҫинчен анман.

По целым дням ребята не слезали с печки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Грэнджерфордсем учӗсем ҫинчен анман, вӗҫӗм старик умӗнче каллӗ-маллӗ уттарса персе тӑнӑ, лешӗ те вӗсем ҫинелле пенӗ.

Грэнджерфорды с лошадей не слезли, все гарцевали вокруг старика и палили в него, а он палил в них.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Маориецсен ҫулпуҫӗ сӑрт патне лава юхса анман ҫӗртен ҫавӑрӑнса пычӗ, анчах вӑл та пулин ҫӳлелле пӗр утӑм та улӑхмарӗ.

Вождь приблизился к подножью горы с той стороны, где не было лавы, но и он не осмелился сделать даже шага вверх.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хула хӗрринчи шкул ҫеҫ тепле ӑнсӑртран тӑрса юлнӑ вара, ҫунасса вӑл та ҫуннӑ ӗнтӗ, ҫапах та йӑтӑнса анман.

Просто чудом кажется, что школа, стоявшая на самом краю городка, только сгорела, а не превратилась в груду битого кирпича.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Эпӗ санран темӗнле чухӑн пурӑнатӑп пулсан та, кун пек апат анман пулӗччӗ ман.

— Я уж на что беднее тебя живу, а мне б такая пища в горло не полезла.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗн тӗплетнӗ кӑҫаттипе шкултан чупса килнӗ те, кӗнеке илсе, сентре ҫине хӑпарса выртнӑ, амӑшӗ, ӗне суса кӗрсе, тӗксӗм лампӑ ҫутичченех унтан анман.

Прибежит из школы в подшитых материных валенках, заберется с книжкой на полати и сидит там дотемна, пока мать не подоит корову, не зажжет тусклую лампешку.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йӗки сӗрлетчӗ; эпир вара, ачасем, пурте пӗр ҫӗре пуҫтарӑнса лараттӑмӑр та, ватӑ пирки пӗр пилӗк ҫул хушши ӗнтӗ хӑйӗн кӑмаки ҫинчен анман асатте халапӗсене итлеттӗмӗр.

Веретено жужжало; а мы все, дети, собравшись в кучку, слушали деда, не слезавшего от старости более пяти лет с своей печки.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Аниканов йывӑрӑшне чӑтаймасӑр, ҫӗрсе кайнӑ чикмек кӑштах хуҫӑлса анман.

Прогнившая лесенка едва не обломилась под тяжестью Аниканова.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫӗр айӗнчи аякри чул хӑвӑлӗсене кисрентерекен хӑватлӑ кулӑ нумайччен янӑрарӗ; тухнӑ ҫӗрте тӑракан часовойсем итлесе: «Мӗн пулнӑ аялта — йӑтӑнса анман пулӗ те?» — теҫҫӗ.

Долго не смолкал богатырский хохот, сотрясавший самые отдаленные каменные закуты подземелья, и часовые у входа прислушивались к нему: «Что там такое внизу — обвал, что ли?»

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тӗлӗнсе хытсах каймалла: Володя юлташӗсемпе Митридат тӑвайккине миҫе хут хӑпарса анман пулӗ, унта сӑрӑ, вӗтӗ картлӑ музей колоннисене курнӑ, хӑш чухне, аслӑ классен учебникӗнчи картинкӑсене пӑхнӑ чух, страницӑсем ҫинче ҫавнашкал колоннӑллӑ ҫурт ӳкерчӗкӗсене курсан, пур, ҫӗрте те мӗн чухлӗ лапидарий тесе тӗлӗнетчӗҫ.

Поразительное дело: сколько раз Володя и его товарищи лазили по склонам Митридата, видели серые рубчатые колонны музея, иногда, разглядывая картинки в учебнике старших классов, находили на страницах изображения зданий с такими же колоннами и удивлялись, сколько везде было лапидариев.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех