Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

анаҫҫӗ (тĕпĕ: ан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унпа Тускуб тата бронза ҫӗлӗклӗ, кӗмӗл хупӑллӑ салтаксен ушкӑнӗ анаҫҫӗ.

По ней сошли Тускуб и отряд солдат в панцирях, в бронзовых шапках.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем, ахӑртнех, шахтӑн ӑшӑ тарӑнӑшӗнче ӗрчеҫҫӗ-хунаҫҫӗ, пӗтӗм капламӗпе ҫӗкленеҫҫӗ те анаҫҫӗ.

Они видимо, плодились в тёплой глубине шахты, поднимаясь и опускаясь всею массой.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гор хул пуҫҫисене сиктерсе илчӗ ҫеҫ, карапсем ҫывӑхрах ӗнтӗ, аялалла анаҫҫӗ.

Гор только пожал плечом, корабли приближались, снижались.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӗлсем: хӗвел сӳннӗ кӑмрӑка куҫать, ҫӑлтӑрсем тӳперен куҫа-куҫа анаҫҫӗ, Усал Талцетл ҫут тӗнче ҫийӗн сӳнет.

Знай, — потухшим углём станет солнце, укатятся Звёзды с неба, погаснет злой Талцетл над миром.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Учкурсем тӳрем-сӑртлӑхран анаҫҫӗ те сарӑ питлӗ Шумирсен куҫса ҫӳрекен, нумай йышлӑ йӑхӗсене тапӑнаҫҫӗ, вӗсене пӑхӑнтараҫҫӗ, вӗсен хушшинче ҫар пуҫӗсем пулса тӑраҫҫӗ.

Учкуры спустились с плоскогорья и напали на многочисленные, кочевые племена желтолицых Шумиров, — покорили их, и стали среди них военачальниками.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗр ҫуллӑхсем иртеҫҫӗ, ӗмӗрхи хула ҫийӗн куҫса ҫӳрекен халӑхсем хура пӗлӗтле каллех йӑтӑна-йӑтӑна анаҫҫӗ.

Проходили столетия и снова орды кочевников нависали тучей над вечным городом.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӑш-пӗр ҫӗрте, ҫара ҫерҫисем тейӗн — аялалла-ҫӳлелле ҫунатлӑ кӳлепесем вӗҫе-вӗҫе анаҫҫӗ те ҫӗкленеҫҫӗ.

Кое где, как летучие мыши, вверх — вниз, пролетали крылатые фигуры.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Марсиансен хытанка кӳлеписем пусмапа аялалла чупа-чупа анаҫҫӗ.

По лесенкам вниз побежали щуплые фигуры марсиан.

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗнекен сарӑ, кивелнӗ хутламӗсем ҫӳлтен аялалла кукӑр-макӑрлӑ йӑрӑмлӑн татти-сыпписӗр анаҫҫӗ.

Желтоватые, ветхие листы её шли сверху вниз непрерывной, сложенной зигзагами, полосою.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуртӑн пӗтӗм сарлакӑш лапчӑк картлашкисем йывӑр, лутра алӑксем патнелле анаҫҫӗ.

Плоские, во всю ширину здания, ступени вели к низким, массивным дверям.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Утма тӗлӗнмелле ҫӑмӑл, чӑн та, кӑпӑш тӑпрара урисем пакӑлчак таранчченех пута-пута анаҫҫӗ.

Идти было необычайно легко, хотя ноги и вязли по щиколотку в рассыпающей почве.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫыранӗ ку тӗлте ытла ҫӳллех мар пулсан та самаях чӑнкӑ, ун тӑрӑх шыв хӗрринелле нумай сукмаксем анаҫҫӗ.

Берег в том месте довольно крутой, хотя и не обрывистый, множество тропинок спускается к реке.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Инҫетре, темиҫе участок ҫинче, тырӑ вырма хатӗр комбайнсене хӑйсен вырӑнӗсене тӑратнӑ; вӗсем те чӗтренӗ пек курӑнаҫҫӗ, пӗрре тулӑран аяларах анаҫҫӗ, тепре унран ҫӳлерех хӑпараҫҫӗ, чӑнах та карапсем пек туйӑнаҫҫӗ: акӑ, кӗҫ-вӗҫ тапранаҫҫӗ те хир ҫийӗпе ишсе каяҫҫӗ!

Вдали на разных участках несколько комбайнов, уже готовых к уборке, расставлены по своим местам; они тоже дрожат, то опускаясь, то поднимаясь вверх выше пшеницы, и кажутся воздушными кораблями: вот-вот тронутся и поплывут над полем!

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Ҫамки ҫинче питӗ хӑвӑрт хускалакан темиҫе хутлам пур: хӑй тӗлӗнсен, хутламӗсем ҫӳлелле ҫӗкленеҫҫӗ, хӑйне мӑнаҫлантарсан, хутламӗсем аялалла анаҫҫӗ, кулса ярсан — хутламӗсем купӑс пек пулса чӗтренеҫҫӗ.

На лбу несколько подвижных морщинок: удивляется — морщинки вверх; напустит на себя важность — морщинки вниз; засмеется — морщинки дрожат гармошкой.

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

Юртан, ҫилтен хӳтӗлемен шӑтӑк-ҫурӑк, кивӗ лупас айӗнче, йывӑҫ курита ӑшне хупса лартнӑ ҫӑлкуҫ шывӗ тӗлне пӗшкӗнсе, хӗрарӑмсем кӗпе чӳхетчӗҫ; вӗсен пичӗсене тон тулса ларнӑ, сивӗ чӗпӗтсе пӗтернӗ; йӗпе пӳрнесене сивӗ пӗҫертет, вӗсем авӑнкалаймаҫҫӗ, куҫҫульсем юха-юха анаҫҫӗ, хӗрарӑмсем ҫапах, пурне те темле ӑрасна паттӑрӑн пӑхса, пӗрне-пӗри тӗрлӗ историсем каласа кӑтартса, чарӑна пӗлмесӗр сӑмахлаҫҫӗ.

Согнувшись над ручьём, запертым в деревянную колоду, под стареньким, щелявым навесом, который не защищал от снега и ветра, бабы полоскали бельё; лица их налиты кровью, нащипаны морозом; мороз жжёт мокрые пальцы, они не гнутся, из глаз текут слёзы, а женщины неуёмно гуторят, передавая друг другу разные истории, относясь ко всем и ко всему с какой-то особенной храбростью.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шарӑх, кукамай йывӑррӑн утса пырать, унӑн урисем ӑшӑ хӑнӑр ӑшне пута-пута анаҫҫӗ, вӑл час-часах чарӑнса тӑрта, тарлӑ питне тутӑрпа шӑлать.

Было жарко, бабушка шла тяжело, ноги её тонули в тёплом песке, она часто останавливалась, отирая потное лицо платком.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Лианӑсем хутланнӑ тӗлӗсенчен ҫунса татӑлаҫҫӗ те, аялалла пере-пере анаҫҫӗ, вара шуйттан аллисем пек силленсе, ҫулӑмпа хӗлхемленсе, вута пӗр йывӑҫ ҫинчен теприн ҫине ывӑтса яраҫҫӗ.

Перегоревшие на сгибах лианы срывались сверху и, размахивая пылающими, как сатанинские руки, ветвями, перекидывали искры и огонь с дерева на дерево.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Фонтансенчен тӑп-тӑрӑ шыв тапса тӑрать; йывӑҫсем хушшине илемлӗ вазӑсем вырнаҫтарса лартнӑ, вӗсем ҫинчен явӑнса ӳсекен ӳсентӑрансем эрешленсе анаҫҫӗ; ҫурчӗ умӗнчи мрамор юпасем ҫинче куҫкӗски пек икӗ шар йӑлтӑртатса тӑрать, ку тӗкӗрсем вара куҫса ҫӳрекен труппӑна пуҫхӗрлӗ, кулӑшла, авкаланнӑ пек туса кӑтартаҫҫӗ.

В водоемах журчала и плескалась прозрачная вода; из красивых ваз, висевших в воздухе между деревьями, спускались гирляндами вниз вьющиеся растения, а перед домом, на мраморных столбах, стояли два блестящие зеркальные шара, в которых странствующая труппа отразилась вверх ногами, в смешном, изогнутом и растянутом виде.

III // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Партизансен отрячӗсем ҫар пулса тӑраҫҫӗ те сӑртсем ҫинчен яланлӑхах анаҫҫӗ.

Партизанские отряды превратятся в регулярную армию, они навсегда спустятся с гор.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Четниксем урса кайсах кӑшкӑрашаҫҫӗ, переҫҫӗ, юр ҫине тӑрӑнса анаҫҫӗ те майӗпен те хӑюсӑррӑн тӑрса малалла чупаҫҫӗ, ращана ҫавӑрса илесшӗн тӑрмашаҫҫӗ.

Четники что-то кричали, стреляя на ходу, падали в снег, медленно и нерешительно поднимались, они окружали лесок.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех