Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

анас сăмах пирĕн базăра пур.
анас (тĕпĕ: анас) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвел анас умӗн Ухтивансем патне ҫынсем пуҫтарӑнма тытӑнаҫҫӗ.

Перед заходом солнца в дом к Ухтивану потянулись люди.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Халлӗхе тӑвӑл тухман-ха, турра шӗкӗр, хуҫӑлса анас йывӑҫӗ те чип-чиперех ларать, ун ҫинчи кайӑксем те каҫӑхса кайсах юрлаҫҫӗ, йывӑҫӗ айне пулса лапчӑнас ҫынни те чип-чиперех.

А покуда, слава богу, все спокойно: нет и урагана, и дерево, которое должно сломаться, стоит крепко; и птицы на нем распевают как ни в чем не бывало; и человек, которого придавит это дерево, покуда жив-здоров.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл Атӑл тӗлӗнче, те йӑтӑнса анас, те ҫынсен сехрисене хӑптарса малалла каяс тенӗ пек, ҫакӑнса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

III // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Халӗ унӑн тусанлӑ ҫул ҫинех тӗшӗрӗлсе анас, такама ылханса ӗсӗклесе макӑрас килчӗ.

Куҫарса пулӑш

15. Инкек ҫине синкек // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кремле пуҫтарӑннӑ туй халӑхӗ ҫатан урапасемпе, юлан утпа Казанка хӗрринчи улӑха анас умӗн ҫамрӑк хана хӑйӗн ытарма ҫук мӑшӑрӗнчен уйӑрса крепость кӗтессинелле илсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

1. Тата тепӗр Гирей // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Хӗвел анас петнех ҫитнӗ те вӑрман тӑррине хӗп-хӗрлӗ ҫутӑпа хӗретсе тӑрать тата ял хыҫӗнчи улӑх тӑрӑх юхса выртакан шыва хӗрлӗ хӗлхемӗсемпе йӑлтӑртаттарать.

Почти скрывшееся за горизонт солнце заливало густым красным светом верхушки леса, сверкая красными бликами в речке, что текла вдоль лугов за деревней.

III // Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫырнисен пуххи. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 355 с. — 162-177 c.

Анчах Шупашкарне ҫитесси пулаймарӗ: Ворнӑй арманӗ патнелле анас умӗн ыраш пуссинчен пӗр хура сухаллӑ ҫын сиксе тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Стар штуцерне тимлӗн тишкерчӗ — тискер кайӑксем шыв ӗҫмешкӗн анас вӑхӑт ҫывхарать.

Стар внимательно осмотрел штуцер — близился час, когда звери отправляются к водопою.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Хумханнӑран ывӑннӑскер — кӗҫех йӑтӑнса анас пуянлӑхӗ пирки уйланма пуҫларӗ, мӗншӗн тесен йӑмӑкӗн вилӗмӗ хыҫҫӑн ӑна валли самаях пысӑк укҫа юлать, унпа кирек мӗне те улӑштарма май килет.

Устав от волнений, она начала думать о недалеком богатстве, так как после смерти сестры ей предстояло получить такую сумму, с которой легки всякие перемены.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хӗвел анас вӑхӑт ҫывхарчӗ, манӑн ларас-тӑрас килмест.

Солнце еще только близилось к закату, а мне уже не сиделось.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хӗвел анас патнех ҫитрӗ.

Близился закат.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Матрос карап хыҫне кайрӗ: каютӑсене анас умӗн теветкелленчӗ — вилӗм иртӗхӗвне, урайӗнче сапаланса выртакан вилесен речӗсене курасси…

Матрос прошел на корму: спуститься в каюты казалось ему риском — увидеть смерть в полном разгуле, ряды трупов, брошенных на полу.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Кӑнтӑрла вӗсем тӳрем вырӑнсенче ҫӳренӗ, хӗвел анас умӗн лагере хӑваласа тавӑрӑннӑ.

Днем они паслись на равнине, а на закате солнца их пригоняли в лагерь.

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Хула урамӗнчи ҫынсем ман тавра пухӑнса ан тӑччӑр тесе, ҫыран ҫине анас умӗн капитан мана хӑйӗн плащне тӑхӑнтарчӗ.

Перед высадкой на берег капитан накинул мне на плечи свой плащ, чтобы вокруг меня не собралась уличная толпа.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Аяла, ыттисем патне, анас килмерӗ унӑн.

Идти вниз, к остальным, ей не хотелось.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Фельдшерпа Коля тата Лена кӳлӗ хӗррипе утнӑ тӗле хӗвел анас енне сулӑна пуҫланӑ.

Солнце уже клонилось к западу, когда фельдшер, Коля и Лена обогнули озеро.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Пӗррехинче, хӗвел анас умӗн, Коля аслашшӗпе вутӑ вакланӑ, пӑчкине ҫурт умӗнчи уҫланка манса хӑварнӑ.

Однажды на закате Коля с дедом пилили дрова, и Коля забыл пилу на полянке перед домом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Кашни тӑвайккирен анас умӗнех Аркадий Павлыч кучера витӗмлӗ сӑмах каласа вӗрентрӗ, ҫакна пула ӗнтӗ эпӗ манӑн паллаканни чылаях хӑравҫӑ пулнине тавҫӑрса илтӗм.

При каждом спуске с горы Аркадий Павлыч держал краткую, но сильную речь кучеру, из чего я мог заключить, что мой знакомец порядочный трус.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Халь-халь ишӗлсе аялалла йӑтӑнса анас пек ларакан чӑнкӑ ту тӑрринче чул ванчӑкӗпе кирпӗч ҫӗмрӗкӗ нумай.

Щебнем и разбитым кирпичом усеяна была верхушка утеса, готовая всякую минуту сорваться и слететь вниз.

XII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Унтан кунӗпех вӑрман тӑрӑх ҫӳрет, хӗвел анас вӑхӑтра киле персе ҫитет те амӑшне калать:

Потом прогулял в лесу: целый день, пришел домой, когда уж солнце садилось, и говорит матери:

Суеҫӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех