Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кузнецов, краҫҫынланӑ ҫӗтӗк татӑкӗ илчӗ те, тӑрӑшсах кӗмӗлпе эрешлесе илемлетнӗ хӗҫ йӗннине сӑтӑрма тытӑнчӗ: хӗҫне вӑл нихҫан та алран яман.

Кузнецов стал заботливо протирать смоченной в керосине тряпочкой убранные в серебро ножны сабли, с которой он никогда не расставался.

Тӗлпулу // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Эпӗ колбасапа усӑ курса, ӑна ҫитес вӑхӑтрах ҫын пек утма вӗрентессине, унтан хӑҫан та пулин хулари гулянине хӳреллӗ хӗрлӗ юлташпа алран алла тытса тухассине шанатӑп.

Я надеюсь в будущем посредством колбасы вообще приучить ходить его по-человечески и когда-нибудь во время городского гулянья появиться там под руку с рыжим хвостатым товарищем.

Ултавлӑ колбаса // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 11–16 с.

Командир мана алран тытса чӑмӑртарӗ, унтан ман ҫине тимлӗн пӑхса ҫапла каларӗ:

Командир жмёт мне руку и говорит, внимательно глядя на меня:

3. Ҫӗнӗ туссем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Мана алран чӑмӑртаса, вӑл ҫапла калать:

Он держит меня за руку:

30. Каллех Мускава // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вӑл вӑхӑтра тин ҫеҫ пичетлесе кӑларнӑ «Хурҫӑ мӗнле хӗрсе ҫитнӗ» кӗнекене алран пӑрахмасӑр вуласа тухрӑм.

Не отрываясь, залпом прочитал только что изданную тогда «Как закалялась сталь».

2. Вӗренме шутларӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вук пистолет туртса кӑларчӗ, анчах Павӑл ӑна алран ярса тытрӗ.

 — Вук схватился за револьвер, но Павле взял его за руку.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗр-пӗрне алран тытса, вӗсем, перкелешӳ пулассине кӗтсе, партизансем ҫине шиклӗн пӑхаҫҫӗ.

Они забились в угол, ожидая, что сейчас начнется стрельба.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хырӑмӗсем выҫсан, вӗсем тирексем патне апатланма чупатчӗҫ; шӑрӑхпа турткӑшса сывлакан сурӑхсем пӗр ҫӗре кӗпӗрленетчӗҫ те пуҫӗсене пӗр-пӗрин хырӑмӗ айне пытаратчӗҫ; ачасем, вӗсен ҫывӑхне ларса, хӑйсен качака ҫӑмӗнчен тунӑ сумккисене курӑк ҫине саркаласа хуратчӗҫ, хурӑн хуппинчен тунӑ пӗчӗк ещӗксенчен чӑкӑт кӑларатчӗҫ те, кукуруз ҫӑкӑрне сӑхӑмлӑн чӑмла-чӑмла, чӑкӑта алран алла куҫакан сухан пуҫӗпе пӗрле ҫыртса ҫиетчӗҫ.

Проголодавшись, ребятишки бегут обедать в тополя, овцы стоят, сбившись в кучу, тяжело дышат от жары и прячут головы друг другу под брюхо, мальчишки садятся возле овец, разложив на траве котомки из козьей шерсти, они вытаскивают маленькие заструги.

20 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Татах тепре! — кӑшкӑрчӗ ӑна алран тытса тӑракансенчен пӗри, предохранительне хывнӑ гранатӑна кӗсьерен туртса кӑларса.

— Еще одна! — добавил державший его за руки и извлек из его кармана гранату без запала.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӗрлӗ питлӗ поднаредник хута хӑвӑрт алран туртса илчӗ, ыттисем, самантрах Йована ҫавӑрса илсе, ӑна винтовкисемпе тӗллерӗҫ.

Краснорожий унтер-офицер вырвал его, остальные жандармы с винтовками наготове окружили Йована.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Джурдже татах ытларах именнӗ ҫӗнӗ партизана алран тытрӗ.

 — И Джурдже взял за руку еще не оправившегося от смущения новичка.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Алран.

— В руку.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ӳкнӗ чухне пуля ӑна алран пырса тиврӗ: хӑйне чавсаран ҫӳлерех темскер вӗри те йывӑр япала ҫапӑннине туйрӗ вӑл.

При этом пулеметная очередь задела по руке, падая, он почувствовал, как что-то горячее и тяжелое стукнуло его повыше локтя.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кӗпҫене алран халь-халь вӗҫертессе туйса, Уча пӗтӗм вӑйпа кӑшкӑрса ячӗ:

Наконец, понимая, что больше ему не выдержать и боясь выпустить пулемет, он закричал изо всех сил:

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кӗпҫене алран ярас, ку — вилӗм пулнӑ пулӗччӗ, ҫавӑнпа вӑл нимӗҫе пит-куҫӗнчен, шлемӗнчен тата хытӑрах тӳпкеме тытӑнчӗ.

Уча еще крепче стиснул ствол и, как бешеный, колотил немца по лицу и по каске.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Нимӗҫ каялла чакрӗ, анчах пулеметне алран ямарӗ.

Немец отпрянул, но палец его все же остался на спусковом крючке.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл кӑшкӑрса ячӗ, кӗпҫене алран вӗҫертесшӗнччӗ, анчах хӑйне ҫав самантрах ҫулӑм пайӑрки касса татасса туйса, Уча ҫилленнипе кӗпҫине пӗҫертсе янӑ пӳрнисемпе тата хытӑраххӑн пӑчӑртарӗ, сылтӑм аллипе нимӗҫе пуҫран кӳпкеме тытӑнчӗ.

Он вскрикнул и чуть не выпустил пулемет, но, сообразив, что его в ту же секунду срежет струя огня, он в бешенстве сжал обожженными пальцами ствол, а правой рукой начал бить солдата по голове.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эпӗ киле кӗрсе тухма та хӑймарӑм… — терӗ каллех Дутлов, хаклӑ ҫырӑва алран ямӑсӑр.

— Я и не посмел домой заходить для того… — опять говорил Дутлов, не расставаясь с драгоценным конвертом.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Нимӗн тума та ҫук, ҫав хаҫата расписка вӗҫҫӗн парса ятӑмӑр вара, ҫапла майпа вӑл каллех алран алла кайрӗ.

Ну, делать нечего, отдали им эту газету под расписку, и пошла она опять гулять по людям.

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

«Правда» каллех алран алла кайрӗ.

И опять пошла «Правда» ходить по людям.

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех