Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ала сăмах пирĕн базăра пур.
ала (тĕпĕ: ала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку хурт-кӑпшанкӑна хытӑ ҫунатлисен, ала евӗр ҫунатлисен, ҫурхах ҫунатлисен шутне те кӗртме май ҫук.

 — Насекомое, которое нельзя отнести ни к жесткокрылым, ни к сетчатокрылым, ни к перепончатокрылым.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑвӑҫ арчине хулпуҫҫирен ҫакса, аллинчи лӗпӗш тыткӑчӗпе сулкаласа, мӑйӗнчен ҫакнӑ пысӑк лупӑпа палтӑртаттарса, вӑл чӑтлӑхра чупса ҫӳрерӗ, мӗнле те пулин наркӑмӑшлӑ ҫӗлен сӑхассинчен хӑрамасӑрах ҫӳллӗ курӑк ӑшне кӗрсе, тӳрӗ ҫунатлӑ, ала евӗр ҫунатлӑ тата темле «ҫунатлӑ» хурт-кӑпшанкӑна шырарӗ.

С жестяной коробкой на боку, с сеткой в руке, с большой лупой, болтавшейся у него на шее, он рыскал по чаще, забирался в высокую траву в поисках прямокрылых, сетчатокрылых и прочих «крылых», рискуя, что его укусит какая-нибудь ядовитая змея.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫавӑнтах — ҫавӑр ҫӳлти тыткине, вара вӗт ала витӗр пек йӑш-йӑш ҫумӑр-душ тытӑнать пӗрӗхме.

Тут — вертай ручки: и каплет прохладный дождик-душ из дырчатой железной тучки.

Литейщик Козырев Иван хӑйне ҫӗнӗ хваттере вырнаҫтарни ҫинчен каласа пани // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 88–92 с.

ала ҫунатлисем (кӑткӑ арӑсланӗсем, ӳпресем);

Сетчатокрылые (представители: муравьиные львы, стрекозы).

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хулана тимӗр илме кайнӑ-ха, — терӗ асламӑшӗ, чӑм ӑшӗнчи тӑпӑрча ала ҫине кӑларса хурса.

— Уехал в город за железом, — говорит бабушка, выкладывая из крынки творог в решето.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫурт ҫуртах ӗнтӗ, пӗрре те ала евӗрлӗ мар.

Дом как дом, на решето совсем не похож.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ашшӗ хӑйсен пӳртне ала пек тенинчен Саша тӗлӗнмеллипех тӗлӗнет.

Саша удивляется, почему отец называет дом решетом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ала пекех!..

— Как решето!..

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Карчӑксен кофтине тӑхӑннӑ ҫамрӑк хӗрарӑм, вӑрттӑн йӑпшӑнса пырса, ала ҫине пӑрҫапа симӗс помидор пуҫтарать.

Молодица в темной старушечьей кофте крадучись собирает в сито горох и зеленые помидоры.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ыраша илни ҫинчен ҫирӗплетсе сирӗн, сударь, ҫак хут ҫине ала пусас пулать.

О чем надлежит вам, сударь, здесь расписаться.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Шурӑ лаша икӗ уран тӑнӑ та, вара «турӑсен турри» пульӑсемпе ала пек шӑтса пӗтнӗскер, лаша ҫинчен ҫӗре михӗ пек тӗршӗнсе аннӑ.

Белая лошадь взвилась на дыбы, и «бог богов», весь изрешеченный пулями, как куль, свалился на землю.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Яша, Алексей Иваныч патне хӑпар та ӑна ала пирки кала, — тет вӑл.

— Яша, прыгни до Алексея Иваныча, скажи ему про решето!

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Гончарук, тутисене ҫыртса, ала патӗнче темӗн майлакалать.

И Гончарук, пожевав губами, что-то поправлял в решете.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Тырӑ ала ҫинчен хӑвӑрт шуса анмасть-и?

Не получится быстрый сход зерна с решета?

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Арҫын яланах перчеткесӗр ала тытать.

Мужчина протягивает руку без перчатки.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Лашасем вырӑнтан тапранас умӗн «хаклӑ хӑна» ала ҫине пӗтӗм кӗлеткипе ӳпӗнчӗ те — ҫӑмартасем лачӑрах ҫӗмӗрӗлчӗҫ.

Лошади тронулись, повозка дернулась с места, и Степан Иваныч завалился набок, как раз на решето с яйцами.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ӑна аякранах палласа илчӗ: ала пек шатра питлӗ Урнашка иккен.

Шерккей узнал его еще издали: это был деревенский полудурок Урнашка с рябым, как терка, лицом.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вара шуррисен ҫарӗ пӗтӗмпех, ала витӗр юхакан ҫӑнӑх пек, пӗчӗк хулан тӑкӑрлӑкӗсем тӑрӑх ҫил-тӑвӑл хӑвалакан пӗлӗт хӑвӑртлӑхӗпе хирелле чупрӗ.

Белые растеклись по городу, будто вода сквозь сито, и исчезли в полях стремительно, как тучи, подхваченные ураганным ветром.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл пӗрре те ялтӑртатса выляса тӑман ҫӑлтӑр пулчӗ, вӑл ман шутпа Ала ҫӑлтӑрӑн пӗри — «Бета» ятли пулмалла.

То была звезда, утратившая способность мерцать, — по моим соображениям, Бета в созвездии Малой Медведицы.

XVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

 — Пирӗн колхоз пӗтсе ҫитме, колхоз пурлӑхӗ ала витӗр юхнӑ пек юхма пуҫласан, эпӗ, юлташсем, ҫапла шутлаттӑм: хамӑн Белянкӑна сутам, теттӗм.

— Когда захирел наш колхоз, уходило колхозное добро, как сквозь решето, думалось мне, товарищи: продам я свою Белянку.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех