Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ыйӑх сăмах пирĕн базăра пур.
Ыйӑх (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫул ҫинче Сехре Иванне малтанах ыйӑх пусса антарчӗ, вӑл чылайччен унран хӑтӑлаймасӑр суптӑркаса пычӗ.

Куҫарса пулӑш

ХIХ // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Ӑҫтан кӑна тухать сан ыйӑх?

Куҫарса пулӑш

X // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Мӗн? — терӗ вӑл ыйӑх тӗлӗшпе…

Куҫарса пулӑш

V // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Анчах пӗр япала шиклентеретчӗ мана: хӑш чухне Николай Иванович ыйӑх тӗлӗшпе вырӑсла калаҫатчӗ.

Но одно обстоятельство меня беспокоило: иногда во сне Николай Иванович разговаривал по-русски.

«Пауль Pиберт» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

«Ывӑннипе» ыйӑх килмен чухне шухӑшсем ытла ерипен шуса пыраҫҫӗ — ниме юрӑхсӑр, ниме кирлӗ мар шухӑшсем.

«Усталая» бессонница, когда мысли волочатся тягучим, медленным шагом — ни к чему и ни на что не нужные мысли.

XXXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Курак ӑна илчӗ те уҫкалама тытӑнчӗ — ротмистр ыйӑх килнипе ӗнтӗркенӗ пек пулса каллех ун ҫине куҫ айӗн тинкерсе пӑхнине туйса илчӗ вӑл.

Грач встал, стал перелистывать — и опять тотчас же почувствовал на себе наблюдающий из-под приспущенных, словно дремотою одоленных ресниц ротмистерский пристальный глаз.

XXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

«Мӗн, мӗн кирлӗ? Мӗн пулнӑ?» тесе мӑкӑртатса илчӗ вӑл ыйӑх тӗлӗшпе.

«Что, что надо? что такое?» — забормотал он спросонья.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Акӑ мана та ыйӑх килсе пусрӗ те, эпӗ кӑшт кӑтӑш пулса илтӗм.

Сладкое забытье напало на меня; оно перешло в дремоту.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Ҫав тери турра ӗненекен карчӑксем те, кайран тӗлӗкре юнланса пӗтнӗ вилесене куракан, ыйӑх тӗлӗшпе ӳсӗр гусар пекех хытӑ кӑшкӑрашакан ҫав тери хӑравҫӑ ҫамрӑк хӗрсемпе хӗрарӑмсем те унта пымасӑр пулман.

Множество старух, самых набожных, множество молодых девушек и женщин, самых трусливых, которым после всю ночь грезились окровавленные трупы, которые кричали спросонья так громко, как только может крикнуть пьяный гусар, не пропускали, однако же, случая полюбопытствовать.

XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫӑварне вӑл чӗлӗм хыпнӑ, ун тӗтӗмне чӑтаймасӑр жид ыйӑх тӗлӗшпе апчхулата-апчхулата илет, сӑмсине одеяла ӑшнелле чикет.

Он держал во рту люльку и пускал дым, от которого жид спросонья чихал и заворачивал в одеяло свой нос.

XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл ӑна хӑрах алӑпа картах туртрӗ, Остап пуҫӗ ҫӗрелле пӗрсе анчӗ, унтан вӑранса тӑрса ларчӗ те ыйӑх тӗлӗшпе пӗтӗм вӑйпа кӑшкӑрса ячӗ:

Андрий схватил мешок одной рукой и дернул его вдруг так, что голова Остапа увала на землю, а он сам вскочил впросонках и, сидя с закрытыми глазами, закричал что было мочи:

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Амӑшӗ ҫав-ҫавах хӑйӗн юратнӑ ывӑлӗсен пуҫ вӗҫӗнче ларать, вӑл куҫне илмесӗр вӗсем ҫине пӑхать, ыйӑх ҫинчен шутламасть те.

Она все сидела в головах милых сыновей своих, ни на минуту не сводила с них глаз и не думала о сне.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

— Эпӗ — сӑхсӑхма тытӑнтӑм, мӗншӗн ыйӑх килмест, тетӗп.

— Я — креститься: что не спится?

X сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ҫутӑлас умӗн ыйӑх вӗҫсен ҫеҫ пулкалать ҫакӑн пек самант.

Но так случается только в часы предрассветной бессонницы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫутӑлас умӗн ыйӑх вӗҫсен, Алексей Михайловича аланах ҫакӑн пек шухӑшсем канӑҫ памаҫҫӗ.

Эти мысли приходят Алексею Михайловичу во время предрассветной бессонницы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Николай Прач ялӑн анатри урамӗпе утать, ыйӑх тӗлӗшпе ҫӳрекен ҫын пек утать вӑл, ун хыҫӗнче арӑмӗ, виле ӑсатнӑ пек, йӗрсе-макӑрса, хурланса-ылханса пырать.

Мыкола Проць шел низом по деревне, как лунатик, а жена шла за ним, рыдая и причитая, словно по умершем.

II // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Ҫакӑн чул апатпа йӑлтах ӗшенсе кайса, ҫинӗ хыҫҫӑнах пурте ҫывӑрма выртнӑ, — вара Маякин килӗнче харлаттарни тата ыйӑх тӗлӗшпе вӑрӑммӑн сывлани ик-виҫӗ сехет хушши пӗр чарӑнмасӑр илтӗнсе тӑнӑ.

Разомлев от такого обеда— ложились спать, и часа два-три кряду в доме Маякина слышался только храп и сонные вздохи.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫакӑн ҫинчен шухӑшласан, — ыйӑх та ҫук.

Думать об этом — нет смысла.

Комсомолла туслӑх // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Юн пуринчен ытла мӑйри сурантан юхнӑ, мӗншӗн тесен ухӑ ыйӑх артерине лекнӗ.

Кровь больше всего текла из раны в шее, так как стрела попала в сонную артерию.

XXI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Цезаре Помпейӑн триумфӗпе ҫӗнтерӗвӗсем ыйӑх та паман, ҫапах вӑл килӗшмен.

Но Цезарь, которому мешали спать триумф и победы Помпея, решительно отказался.

XIX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех