Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Юлташӗсем ӗҫ юррине шӑратнӑ сасӑ унӑн хӑлхинче шыв юххи пек шӑнкӑртатрӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Пӳртне шултӑра пӗренерен купаласа тунӑ, ҫине чус витнӗ, хӑмисем час ан ҫӗрччӗр тесе, шӑратнӑ сӑмала шӗвекӗпе витернӗ.

Куҫарса пулӑш

Сахар кӳрши // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Кӗлеткине юри шӑратнӑ: Кӗрнеклӗ, пилӗкӗ ҫинҫе; Вӑл хӑйне хӑй тытма юратнӑн Ларать халь элчӗ ут ҫинче».

Куҫарса пулӑш

XXIV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫав уншӑн юррине шӑратнӑ, Ҫав илемлетнӗ кун-ҫулне.

Куҫарса пулӑш

I // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Унччен те пулмасть, амӑшӗ сӗтел ҫине турилкке тулли икерчӗпе пӗр чей чашки шӑратнӑ ҫу илсе пырса лартать.

Куҫарса пулӑш

IX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Унтан вӑл хӗввинчен пӑхӑртан шӑратнӑ трупка кӑларчӗ.

Куҫарса пулӑш

Сарпике // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Кил хуҫи мӑрсана куҫ хыҫӗнче темӗн те пӗр каласа вӑрҫрӗ, ун пирки Хусана кайса каласа кӑтартассипе хӑратрӗ, ҫав вӑхӑтрах хӑй арӑмне пӗр чӳлмек шӑратнӑ ҫу хатӗрлеме хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

10. Кӳршере // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Мӗн кӑна пуҫтарман иккен ялсенче ясак шучӗпе: пыл, типӗтнӗ кӑмпа, тискер кайӑк тирӗ, шӑратнӑ ҫу, тӗш тырӑ, кӗрпе.

Куҫарса пулӑш

8. Каҫхи калаҫу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пиҫнӗ ҫӗрулми, тулӑ кулачи, кӑштах шӑратнӑ ҫу пама пултаратӑп.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫавӑнпа вӑл ҫиелтен шӑратнӑ ҫу сӗрнӗ пек шупка хӑмӑр курӑнать.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫулла хӗвелпе ҫителӗклех хӗртӗннӗ пулмалла та — ӳчӗ яка та ҫемҫе, шӑратнӑ пӑхӑр тӗслӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Гент ӑна тӑватӑ кӗтеслӗ капашлӑ ҫӗрӗ кӑтартрӗ: шалти хушӑкӗ ҫаврака, катрам ылтӑнран шӑратнӑ, авалхи тухӑҫ сӗмӗллӗ.

Гент протягивал ему кольцо четырехугольной формы, с круглым внутренним отверстием, сработанное из массивного золота в древневосточном вкусе.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сулахайран малахит эрешӗллӗ шӑратнӑ, кӗмӗлтен тунӑ камин йӑлкӑшса ларать, стенасене вара, карнизран пуҫласа урай таран, сыран хӑва хупланӑ, тӗттӗм симӗс ҫулҫӑсен кавирӗ витӗр тӑрӑхла куҫ кӗскисен йӑлтӑркки сӑрхӑнать; аялта, виҫӗ стена анлӑшӗпех тӑсӑлнӑ ылтӑнланӑ решетке тӑрӑх, кӗл чечексен сарӑ эрешӗ явкаланать.

Слева сверкал камин литого серебра с узором из малахита, а стены, от карниза до пола, скрывал плющ, пропуская блеск овальных зеркал ковром темно-зеленых листьев; внизу, на золоченой решетке, обходящей три стены, вился желтый узор роз.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мана уйӑх анлӑшӗсен хушшинче тыткӑнласа ҫупӑрланӑ ҫав кӗвӗ сыпӑкӗ халӗ хӑлха тӗлӗнчех янӑрать, ку мухтав кунӗнче, — Ката-Гур утравӗсем патӗнчи тинӗс ҫапӑҫӑвӗ хыҫҫӑн, — чаплӑн юхнӑ юрӑ пек пулчӗ, нумай ҫул иртсен ун чухне эпӗ Ахуан-Скапӑн хӗвел хӗртсе шӑратнӑ ҫыранне, ылтӑн трубасемпе кӑвак чечексен хушшине ҫӗнтерӳне ярса пуснӑччӗ.

Та музыкальная фраза, которая пленила меня среди лунных пространств, звучала теперь прямо в уши, и это было как в день славы, после морской битвы у островов Ката-Гур, когда я, много лет спустя, выходил на раскаленную набережную Ахуан-Скапа, среди золотых труб и синих цветов.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

«Юрату» сӑмахран шӑратнӑ пуля Филипа чӗринчен шӑтарса кӗнӗ те унтах юлнӑ.

Пуля, вылитая из слова «любовь», пробила Филиппу сердце и остановилась в нем.

Вӗлерӳҫӗ-сӑмах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 335–336 с.

Ҫав вӑхӑтра, япаласен вӑрттӑн, тӗлӗнмелле шайлашуллӑ меслечӗпе, — эпир ҫакна хамӑрӑн ӑспа ытлах ӑнланаймастпӑр, анчах пурнӑҫра шӑпах ҫапла килсе тухмалла пулнӑ-тӑр, — «юрату» сӑмахӑн сас паллисем шрифтран пуля шӑратнӑ чухне ҫаплипех юлнӑ, унтан, ӑнсӑртран-и, ӑнсӑртранах та мар-и, — талккӑшпех пӗр пуля йышне кӗнӗ; пӗр бавар ҫав пульӑпа пӑшалне авӑрланӑ.

Тем временем, путем таинственного соотношения вещей, мало понятного нашему разуму, но, должно быть, — необходимого для жизни — буквы слова «любовь» при переплавке шрифта на пули — не рассеялись частицами в общей массе свинца, а — случайно или не случайно — вошли целиком в состав одной пули, которой и было заряжено ружье одного баварца.

Вӗлерӳҫӗ-сӑмах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 335–336 с.

Ватӑ юмансен чӗрпӗкленнӗ хуппи лайӑх пиҫнӗ ҫӑкӑр ӗренкиллӗ, тӗтӗмлӗ уҫланкӑсенчи хӗвел ейӗвӗсем шӑратнӑ ҫу евӗр курӑнаҫҫӗ.

Расщепистая кора старых дубов выглядела хорошо пропеченной коркой, а солнечные разливы на дымных прогалинах — растопленным маслом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Мӗн тери рехет-ҫке техӗмлӗ вӗри икерче тин шӑратнӑ ҫупа пусса ҫимешкӗн, чӑн-чӑн чейпе сыпса антармашкӑн.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Замок хӳмине, — мӗншӗн тесен ку чӑн-чӑн замок, — явӑнтарса шӑратнӑ чукун юпасемпе тыттарнӑ, вӗсене эрешпе ҫыхӑнтарнӑ.

Ограда замка, так как это был настоящий замок, состояла из витых чугунных столбов, соединенных железным узором.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Сылтӑм енче, Ижорски завод ҫурчӗсем сӗмленсе ларакан вырӑнта, тӗтре витӗр, ҫутӑ ҫиҫсе йӑлкӑшни палӑрать, — ку вӑл мартен кӑмакинчен шӑратнӑ хурҫӑ кӑларни курӑнать пулас.

Справа, где неясно проступали очертания Ижорского завода, мутно различалось огненное сияние, — должно быть, выпускали сталь из мартена.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.