Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хэ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хэ!

Хэ!

III сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хэ!

Куҫарса пулӑш

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хэ, эсремет пуҫӗ!..

— Тю, проклятый!..

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хэ Дао-тун, ҫакна кӗтменскер, пӳлӗнсе ларчӗ, кулма пӑрахрӗ.

Дао-тун осекся и перестал смеяться.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Икӗ татӑк супӑнь! — Хэ Дао-тун хӑлхана ҫуракан сасӑпа каҫса кайсах ахӑра пуҫларӗ.

Пару кусков! — раздался вдруг громоподобный хохот Дао-туна.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Аптрамасть! — кӑшкӑрса ячӗ Хэ Дао-тун — Шутласа пӑхрӑм эп: рекламӑллӑ пӗлтерӳсем пичетлеттерессинчен хаклах та тӑмасть.

— Это ничего! — закричал Дао-тун — Я уже подсчитал: обойдется не дороже объявления.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Пӑхӑр-ха ак, каять-и вӑл е ҫук? — Хэ Дао-тун Сы-мине сӑмса тутрипе чӗркенӗ хут листи тыттарчӗ.

Вот, погляди: подойдет? — Дао-тун вынул из носового платка листок бумаги и протянул Сы-мину.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Кур-ха, мӗнешкел халтан янӑ ӑна! — кӗмсӗртетрӗ Хэ Дао-тун сасси.

— Ты посмотри — какой у него обалделый вид! — закричал Дао-тун.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Сюэ-чэн ҫурта ҫутрӗ те Хэ Дао-туна пӳртӗн анӑҫ енчи уйрӑмне, ашшӗн кабинетне, ертсе кӗчӗ.

Сюэ-чэн зажег свечу и провел Дао-туна в западную пристройку.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Хэ пиччӳ патне часрах ҫутӑпа тух та кабинета ертсе кӗр!

Живей посвети дяде Хэ и проводи его в кабинет.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Эп часах! — Сы-мин Хэ Дао-туна сассинченех палларӗ те, айӑплӑ ҫын кӗтмен-туман ҫӗртен амнистие лекнӗ пек, савӑнса кайрӗ.

Иду! — крикнул Сы-мин, узнав известного своим зычным голосом Хэ Дао-туна и обрадовавшись, как преступник, которому вдруг объявили помилование.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

«Хэ Шан-шань гражданинпа ытти иртен-ҫӳренсем пӗлтереҫҫӗ: хулан тухӑҫ енчи пайӗнче пӗр паллӑ мар ҫын вилли тупӑннӑ.

— «Обывателя Хэ Шан-шаня. Прошение. Настоящим сообщаю. В районе Восточного города обнаружен труп неизвестного мужчины.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Хэ Сяо-сяне хирӗҫ ларакан вӑтӑрсенчи ҫын ҫав хушӑра рецепт ҫырса хума та ӗлкӗрчӗ.

Человек лет тридцати, сидевший напротив лекаря, тем временем успел выписать рецепт.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Ҫурма сӑмахра чарӑнса, Хэ Сяо-сянь куҫне хупрӗ, Шань-сы вара урӑх ыйтма та хӑяймарӗ.

Не договорив, Хэ закрыл глаза, и вдова Шань не решилась больше его расспрашивать.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Хэ Сяо-сянь ачан юн таппине тӗрӗслесе пӑхма тытӑнчӗ.

лекарь стал проверять у ребенка пульс,

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Иртерех пулин те Хэ Сяо-сянь патне тӑватӑ ҫын ҫитсе ларма ӗлкӗрнӗ.

Несмотря на ранний час, у Хэ уже сидели четыре пациента.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Пӗчӗккӗн пухса пынӑ укҫине йывӑҫ арчинчен кӑларса, — унта пурӗ вунвиҫӗ кӗмӗлпе ҫӗр сакӑрвунӑ пӑхӑр пулнӑ, — кӗсйине чикрӗ, алӑкне питӗрсе хӑварса, Хэ Сяо-сянь ҫурчӗ еннелле ачине йӑтса утрӗ.

Она достала из деревянного шкафчика все свои сбережения — тринадцать серебряных и сто восемьдесят медных монет, — положила их в карман, заперла двери и с ребенком на руках быстрым шагом направилась к лекарю.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Вара ачи вӑйсӑррине туйса илчӗ те: — Ай-ай! Мӗн тӑвас ӗнтӗ? Хэ Сяо-сянь патнех илсе каймалла пулӗ, урӑх ним тума та ҫук, — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Она поняла, что ребенку плохо, и тихонько вскрикнула: — Ах! Что же делать? Придется нести его к лекарю Хэ, другого выхода нет.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Хэ Сяо-сянь тухтӑр патне илсе каймалли ҫеҫ юлать пуль.

Осталось лишь сходить с ним к лекарю — Хэ Сяо-сяню.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

«Сана кӑтартма эп Хэ тухтӑра илсе килтӗм», — терӗ малалла пичче.

Брат продолжал: «Я пригласил доктора Хэ осмотреть тебя».

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех