Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Христоньӑпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лав хыҫӗнчен Христоньӑпа юнашар лӑкӑштатса утса кайнӑ старикӗ ҫине юлашки хут пӑхса илчӗ те, тӑртаннӑ куҫӗсене саппун аркипе шӑлкаласа, тек каялла пӗрре те ҫаврӑнса пӑхмасӑр, килнелле васкарӗ.

Глянула в последний раз, как он рядом с Христоней прихрамывает, поспешая за подводой, а потом вытерла завеской припухшие глаза и, не оглядываясь, направилась домой.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тилӗрсе кайнӑ Григорий вара хӑркӑлтӑк сасӑпа хӑрушла ирсӗр сӑмах персе ячӗ, лашине хиклетсе илсе, Христоньӑпа танлашрӗ, унӑн тарласа йӗвеннӗ ҫурӑмӗ тӑрӑх чӑпӑрккипе киленсех вирлӗн туртса касрӗ.

Тогда взбешенный Григорий прохрипел страшное матерное ругательство, гикнул на коня и, поравнявшись, с наслаждением рубнул плетью по мокрой от пота Христониной спине.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий Христоньӑпа хӑйсен хутор казакӗсене пурне те ҫул ҫине чиксе килнӗ табакпа хӑналарӗ; каяс умӗн тин Степан Астахова курчӗ.

Христоню и всех остальных хуторян Григорий угостил припасенным табаком; и уже перед тем, как ехать, увидел Степана Астахова.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Христоньӑсен пӳртӗнче вӑл тул ҫутӑличченех кӑмака сакки ҫинче ларчӗ, чикаркка хыҫҫӑн чикаркка выҫлӑхланса туртрӗ; чуна кишӗклекен шухӑшсенчен, Петрошӑн хуйхӑрса ӑш хыпса ҫуннинчен мӗнле те пулин хӑпас тесе, унтан каллех, хыпкаланса ӳксе, кӗсйинчен табак енчӗкӗ туртса кӑларчӗ, — йӳҫек тӗтӗме кӑкӑр туллин ҫӑтса, тӗлӗрсе выртакан Христоньӑпа кирлӗ-кирлӗ мар япаласем пирки сӑмах пуҫларӗ.

До рассвета просидел он в Христониной хате около пригрубка; жадно выкуривал папироску и, словно боясь остаться с глазу на глаз со своими мыслями, с тоской по Петру, снова, торопясь, хватался за кисет, до отказа вдыхая терпкий дым, заводил с дремавшим Христоней посторонние разговоры.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑрушӑ! — терӗ тепӗр хут, казаксем хӑй каласа панине ним хӑрамасӑр итлесе тӑнинчен тӗлӗнсе; хӑрарӗҫ-и хӑрамарӗҫ-и те — анчах Григорин, Христоньӑпа Томилинӑн лӑпкӑ та сивлек пичӗсем ҫине пӑхса илсе, вӑл хӑйӗн ӑшӗнче ҫапла шухӑшласа хучӗ.

Страшно! — повторил он, дивясь про себя, что казаки не пугаются его рассказа, так по крайней мере заключил он, оглядывая бесстрастные и холодные лица Григория, Христони и Томилина.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапах та хутора Христоньӑпа Матвей Кашулин старик илсе ҫитернӗ хыпар пуринчен те тӗлӗнмеллереххи пулчӗ: хуҫалӑхра кирлӗ пулнипе вӗсем пӗр-икшер ҫамрӑк юман суйласа касма тесе Хысна вӑрманне кайнӑ пулнӑ та туйралӑхпа пынӑ чух тип ҫырмаран хир качакипе унӑн хӗл каҫнӑ путеккине хӑратса тартнӑ.

Но вовсе чудной показалась в хуторе привезенная Христоней и дедом Матвеем Кашулиным новость; ездили они в казенный лес выбрать по паре дубков на хозяйственные нужды и, пробираясь по чаще, вспугнули из буерака дикую козу с подростком-козленком.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Христоньӑпа Иван Алексеевич таврӑнчӗҫ те тем те пӗр пакӑлтатса кӑтартрӗҫ.

Христоня с Иваном Алексеевичем приехали, брехали разное.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Пӗтсен тӳрех ман хваттере пырӑр, — терӗ тухса каяс умӗн Христоньӑпа Иван Алексеевича.

Уходя, попросил Христоню и Ивана Алексеевича: — Как кончится, идите домой ко мне.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хутор пурнӑҫӗпе унти хыпарсем ҫинчен каласа панӑ май, Иван Алексеевич Христоньӑпа хӑйне съезд делегачӗ туса янӑ фронтовиксен пухӑвӗ ҫинчен те кӗскен хыпарларӗ.

Рассказывая про хутор, хуторские новости, Иван Алексеевич кратко передал о собрании фронтовиков, пославших его с Христоней сюда.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Январӗн 8-мӗшӗнче Христоньӑпа Иван Алексеевич хутортан кӑвак ҫутӑллах тухрӗҫ.

8 января с рассветом Христоня и Иван Алексеевич выехали из хутора.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех