Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Франсуаза (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ак ку вӑт Франсуаза, ман йӑмӑк.

Вот и эта, сестра Франсуаза.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

— Ҫапла, Франсуаза ҫав эсӗ, йӑмӑк, — терӗ вӑл.

— Да, ты Франсуаза! сестра! — проговорил он.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Франсуаза, ним тума аптранипе, аллине сулчӗ.

Она с отчаянием махнула рукой.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

— Пӗлместӗп, эпӗ айӑплӑ мар, — хӑйӗн сӑмахне малалла тӑсрӗ Франсуаза.

— Я не знаю, я не виновата,— продолжала Франсуаза.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

— Эпӗ… эсӗ те вилнӗ пуль тесе, — терӗ Франсуаза куҫҫулӗ витӗр.

— Я думала, и ты тоже умер,— сказала она сквозь слезы.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Франсуаза куҫӗсем сасартӑк куҫҫулӗпе тулчӗҫ.

Глаза ее вдруг налились слезами.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

— Мӗнле-ха капла? — хуллен, ҫав тери хуллен сӑмах хушрӗ Селестин, вӑл мӗн каланине Франсуаза та аран-аран тавҫӑрса илчӗ.

— Как же это так? — тихо, так тихо, что даже она едва-едва разобрала его слова, проговорил он.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Франсуаза! — кӑшкӑрса ячӗ Селестин.

— Франсуаза! — вскрикнул он.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех