Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл кама асра тытнине тавҫӑрса илсе, Черныш унран нимӗн те ыйтмарӗ.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Эсӗ пирӗн малти лини ҫинчен пӗлетӗн-и? — ыйтрӗ унран Черныш.— Ты имеешь представление о нашей передовой? — глухо спросил Черныш.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унӑн куҫӗсем Черныш патнелле туртӑнаҫҫӗ, унран тем ыйтаҫҫӗ тата ҫав вӑхӑтрах ӑна тем каласа параҫҫӗ.Глаза ее тянулись к нему, о чем-то спрашивая его и в то же время что-то говоря ему.
XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унран никам та пытанма шутламасть.
XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ҫӗнӗрен килнӗ боеца ездовоя илнӗ чух унран ҫын тума сӑмах панине Подольск ҫынни лайӑх астӑвать.Подолянин твердо помнил, как, принимая новичка в ездовые, он поклялся сделать из него человека.
XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Анчах Черныш фронта унран кайран килнӗ пулин те, вӑл чылаях опытлӑ командир пулнине Сагайда лайӑх пӗлет.
XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хӑйӗн лашине вӑл генерал умӗнче, хӑйӗн ездовойӗсене унран хупӑрласа маттуррӑн чарса тӑратрӗ.Лихо осадил коня вплотную перед генералом, заслоняя от него своих ездовых.
XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унран кӑшт ҫӳлерех казаксен чаҫӗ каҫа хывать.
XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хомана плацдармӑн шӑпи унран килессӗн, вӑл кунта хӑйӗн ҫар хатӗрӗсемпе тытӑнса тӑрсан, унта пӗтӗмпех айӑн-ҫийӗн ҫаврӑнма тытӑнассӑн туйӑнать.
XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Санӑн боецу, хӑй ҫумӗнче ялав пуррине туйса имсен, унран пӗр утӑм та пулин каялла чакать-им?Разве твой боец, почувствовав вблизи знамя, отступит от него хоть на шаг?
IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӗсенчен пӗрне, Бессараби ҫыннине Ионӑна, Хаецкий хӑй патне ездовоя илчӗ, «унран ҫын тума» сӑмах пачӗ, ыттисене Черныш хӑйӗн взводне йышӑнчӗ.
VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ҫак ҫӗр халичченех пирӗн юнпа ӑшӑнса тӑрать, унран пирӗн тӑварлӑ тар шӑрши кӗрет.Земля эта еще и сейчас горяча от нашей крови, еще до сих пор солона от нашего пота.
VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унран лайӑх анекдот та илтме ҫук, юнашар ларса спирт та ӗҫеймӗн.Ни анекдота от него стоящего не услышишь, ни спиртяги с ним не потянешь.
VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӗсем дивизири темле пуҫлӑхӑн еркӗн хӗрарӑмӗ ҫинчен калаҫса илме ӗлкӗрчӗҫ, хӑйсем паллакан хыткукар интенданта тӑрӑхласа ят пачӗҫ, халӗ ӗнтӗ Антоныч ҫине куҫса ӳкрӗҫ, — турӑ хӑй те унран тӑрӑхлама хушнӑ.
VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Гитлеровецсем унран пур ҫӗрте те чӗтресе кӑна тӑнӑ.
V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Сагайда унран ырӑ мар хыпар кӗтет: ӑҫта пултӑн, камран ыйтса кайрӑн?
V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Майлаштаратпӑр, — терӗ вӑл хӑйӗн хальхи пуҫлӑхӗ ҫинчен, унӑн шӑпи пӗтӗмпех унран, Шовкунран, килнӗ пек.
V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Юличка унран йӑмӑкӗ ҫинчен ыйтсан, вӑл тӳрех ответлеймерӗ.Когда Юличка спросила его о сестре, он не мог сразу ответить.
V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Анчахрах унран: — Аннӳ пур-и? — тесе ыйтрӗҫ.
V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унран шӑрӑх кун ҫырмари шывран ҫӗкленекен шӑршӑ кӗрет.
Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.