Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тетӳ (тĕпĕ: тете) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Энтрипе тӗл пулса асас шутпа киле таврӑнмасӑр тетӳ патне тарса кайрӑн та халь тата кунта килтӗн-и?!!

Куҫарса пулӑш

XXVI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— Эпе Ваҫҫа тетӳ пулатӑп, ан хӑра, — лӑплантарчӗ ачана ҫавӑнтах.

Куҫарса пулӑш

Ҫулсем-йӗрсем // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 91–104 с.

Сергей тетӳ патне.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш лавсем // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Малтан Сергей тетӳ мӗнле вырнине пӑхса тӑр.

Куҫарса пулӑш

Вырмара // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Кам вӑл сан тетӳ?

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Атту Сахар тетӳ ҫилленӗ.

Куҫарса пулӑш

Сергейпе Хрестук // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Вӑл саншӑн Сахар мар, Сахар тетӳ пулать.

Куҫарса пулӑш

Кӳрентерчӗҫ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Пачах урӑхла — эпир сана паракан ҫынсем пулӑшнипе эсӗ ыран ирпе таврӑнсан, ӑна ак ҫак банк билетне сӗнсен — Гро тетӳ сана ӑслӑран та ӑслӑ, паттӑр тесе пӗлтерет.

Напротив, дядя Гро объявит тебя героем и гением, когда с помощью людей, которых мы тебе дадим, вернешься ты завтра утром и предложишь ему вот этот банковый билет.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Полли, акӑ Спринг тетӳ, — терӗ Гленау; хӗр ача ҫӗнӗ ҫын ҫине ашшӗн кӑвак куҫӗсемпе тирӗнчӗ, — вӑл — шӑккалат патши.

— Вот дядя Спринг, Полли, — сказал Гленау дочери, которая уставилась на нового человека голубыми глазами отца, — он шоколадный король.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Куратӑн пуль тетӳ епле ывӑннӑ…

Видишь, дядя устал…

ХLII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Анчах та пӗлетӗн-и эс, енчен те вӑл санӑн тетӳ пулман пулсан, вӑл ман патӑмра сӗтел хушшинче кӑна мар, сӗтел айӗнче те ларман пулӗччӗ».

А знаешь ли ты, что, если бы он не был твой дядя, так у меня не только б не сидел за столом, да и под столом».

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Ҫитменнине тата сирӗн тетӳ вилнӗ, ҫавна май унӑн чунне асӑнни пулать.

К тому же и дядюшка у вас помер, так что — как бы на помин души.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Тӑр часрах, Тихон юланутпа вӗҫтерсе ҫитрӗ, Алексей тетӳ вилсе кайнӑ!

— Вставай скорее, Тихон прискакал, дядя Алексей скончался!

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Тетӳ килтех-и сирӗн?

— Дядя ваш дома?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Санӑн тетӳ те унта.

У тебя дядя.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ӗнер вӑл мана: «Сан аҫупа Тимрук тетӳ Тухтар тете пӳртне вӑрласа килнӗ», — терӗ…

— Он вчера мне, знаешь, что сказал? Говорит, твой отец и Тимрук украли дом у Тухтара и к себе перевезли!

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эх, Тухтар шӑллӑм, Шинкӗл тетӳ ҫичҫӗр ҫитмӗл юрӑ пӗлет пуль те юрласса хирте кӑна юрлать.

Эх, братец Тухтар, да дядя Шингель знает этих песен — все семьдесят семь, только поет их всего-навсего в поле!

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Пӑхман хӗвеле пӑхтараймӑн, — тесе шухӑшлать Шерккей, — пурпӗрех пуҫӑма таяс ҫук, пыршу ҫӳхеле пуҫласан, тетӳ патне хӑвах чупса пырӑн-ха», — тет.

«Да, насильно солнышко на небо не выкатишь, — думает Шерккей, — но кланяться перед ним тоже не стану. А как настигнет нужда, небось сам прибежит к старшему-то брату…»

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тетӳ патне килтӗн пулсан, ларасчӗ ӗнтӗ пӑртак ыр курса.

А коль пришел к старшему брату, сел бы рядком да поговорил ладком.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ваня тетӳ мӗн каларӗ вара?

— А дядя Ваня что ж сказал?

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех