Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Танюша (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ан та кала, Танюша.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

— Ну, лар, каллех, Танюша, калаҫар санпа… юлашки хут…

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Танюша, кил кунда! — хулӑн саспа кӑшкӑрчӗ такам госпиталь садӗнчен.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Танюша! — шавлать вӑл мӑн сассипе.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Санӑн янташу пулать вӑл, Танюша.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

— Унта кӗме юрамасть, Танюша, унта ют ҫын ҫывӑрать.

— Туда нельзя, Танюшка, там чужой дядя спит.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ерипен, чӑлха вӗҫҫӗн, вӑл Танюша кровачӗ патне ҫывхарчӗ те, ҫуртана аяларах тытса тӑчӗ.

Тихонько, на носках, он подошел к Танюшкиной кроватке и опустил свечу.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Эсӗ мӗн, Танюша, мӗн калаҫатӑн?

— Что ты, Танюша, что ты!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Мӗн тума кирлӗ сана ку, Танюша?

— Зачем это тебе, Танюша?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Танюша!

— Танюша!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Ывӑнмарӑн-и, Танюша ? — ыйтрӗ Лёша.

Лёша спросил: — Что, Танюша, устала?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Вӑл, паллах, Танюша ӑҫта-ши, тесе шухӑшласа ларать.

Она, скорее всего, сидит и думает: «Где-то наша Танюша теперь?»

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Лёша малтан тухса кайрӗ, Танюша — кайран, Лёша хыҫӗнчен хӑваласа кайнӑ…

Лёша-то раньше ушёл, а Таня — за ним, догонять Лёшу…

Улттӑмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Танюша тӑнсӑр ачах мар та-ха, хӑйӗн адресне те пӗлет, ыйтса пӗлме те пултарать, анчах ҫӳрекенсем нумай, ҫавӑнтан хӑрамалла.

Правда, Танюша девочка сообразительная, и адрес свой знает, и спросить может, но движение на улицах — вот что страшно.

Улттӑмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Апла, Лёша малтан кайнӑ пулать, Танюша хыҫалтан хӑваласа кайнӑ пулӗ.

Это, стало быть, Лёша ушёл вперёд, а Танюшка уж потом за ним вдогон пустилась!

Улттӑмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Танюша, яр-ха!

— Танюша, пусти!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Хӑвӑртрах, Танюша, — терӗ амӑшӗ, — ҫывӑрма вӑхӑт ҫитет!

— Танюша, поскорей, — сказала мама, — а то спать пора.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Танюша мӗн тӑвать?

— Танюша что делает?

Пӗрремӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Вӑл музыкӑна юрататчӗ, хӑй фортепьяно каланӑ май, А… тусӗ хывнӑ романссене, цыгансен юррисене тата оперӑсен хӑшпӗр кӗввисене юрлатчӗ; анчах вӗреннӗ ҫынсем хывнӑ музыкӑна юратмастчӗ, ытти ҫынсем мӗн каланине пӑхмасӑрах: Бетховен соначӗсем ҫывратса яраҫҫӗ, кичемлентереҫҫӗ, Семенова юрлакан «Ан вӑратӑр мана, ҫамрӑка» тата цыган хӗрӗ Танюша юрлакан «Хӗр пӗччен мар» юрӑсенчен лайӑхраххине эпӗ урӑх нимӗн те пӗлместӗп, тетчӗ.

Он любил музыку, певал, аккомпанируя себе на фортепьяно, романсы приятеля своего А…, цыганские песни и некоторые мотивы из опер; но ученой музыки не любил и, не обращая внимания на общее мнение, откровенно говорил, что сонаты Бетховена нагоняют на него сон и скуку и что он не знает лучше ничего, как «Не будите меня, молоду», как ее певала Семенова, и «Не одна», как певала цыганка Танюша.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Тӗрӗс, Танюша, килӗшетӗп, — ҫавӑн пекех вӑрттӑн пӑшӑлтатса ответлерӗ старик.

— Правда, Танюша, признаю, — тем же заговорщицким шопотом ответил старик.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех