Чӑваш чӗлхи корпусӗ

1. Товия ӗнтӗ Рафаила чӗнсе илсе каланӑ: 2. Азария тӑванӑм, хӑвпа пӗрле пӗр чура, икӗ тӗве ил те Миди ҫӗрне Рага хулине Гаваил патне кай; эсӗ унтан манӑн кӗмӗлӗме илсе килӗн, тата ӑна хӑйне те ман патӑма туя ертсе кил.

1. И позвал Товия Рафаила и сказал ему: 2. брат Азария, возьми с собою раба и двух верблюдов и сходи в Раги Мидийские к Гаваилу; принеси мне серебро и самого его приведи ко мне на брак;

Тов 9 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Товия Рафаила каланӑ: Азария тӑванӑм, ҫул ҫинчи калаҫӑва хускатса пӑх-ха, ҫав ӗҫ пурӑнӑҫлантӑрччӗ, тенӗ.

Товия же сказал Рафаилу: брат Азария, переговори, о чем ты говорил на пути; пусть устроится это дело!

Тов 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

4. Товия юлташ шырама кайнӑ та Рафаила тӗл пулнӑ.

4. И пошел он искать человека и встретил Рафаила.

Тов 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

16. Мухтавлӑ, аслӑ Турӑ ҫав икӗ ҫыннӑн кӗллине те илтнӗ, вара вӗсене иккӗшне те сыватмашкӑн Рафаила янӑ: 17. Товитӑн шур илнӗ куҫне сиплеме хушнӑ, усал сывлӑша Асмодее ҫыхса пӑрахса, Рагуил хӗрне Саррӑна вара Товит ывӑлӗн Товиян арӑмӗ тума хушнӑ: ӗнтӗ Саррӑн йӑхне Товиян тӑсмалла пулнӑ.

16. И услышана была молитва обоих пред славою великого Бога, и послан был Рафаил исцелить обоих: 17. снять бельма у Товита и Сарру, дочь Рагуилову, дать в жену Товии, сыну Товитову, связав Асмодея, злого духа; ибо Товии предназначено наследовать ее.

Тов 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.