Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Премӗксене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ те, ҫав шухӑшпах, ванса пӗтнӗ премӗксене, кукӑльсене пуҫтарса хуратӑп.

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Мӗншӗн эсӗ премӗксене эпӗ пыриччен илтӗн?

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

«Сире, тет, Манто мухтать: сухарисене аван суйларӗҫ, тет. Фашистсене ҫитермелли премӗксене те тыткалама пултараҫҫӗ, тет».

«Вас, говорит, Манто мне рекомендовал: хорошо, говорит, сухари перебирали. Ну, значит, и с пряниками для фашистов справитесь».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӗрсем ун аллинчен премӗксене яра-яра тытрӗҫ, кулкаласа, пӗр-пӗринчен турткаласа илчӗҫ.

Девки хватали у него закуски и, смеясь, отбивали друг у друга.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Денщик шучӗпе улпутсем ӗҫке ярӑннӑ, вӑл вӗсем ҫине ҫамка айӗн, те хапсӑнса, те йӗрӗнсе, пӑхса илчӗ те, сӑрӑ хутпа чӗркенӗ пыл татӑкне тата премӗксене пӗр пытармасӑр пит меллӗн тыттарчӗ, унтан кашни мӗн хак тӑнине тата мӗн чухлӗ тавӑрса панине каласа пама тӑнӑччӗ, кӑна, Белецкий ӑна хуса та ячӗ.

Денщик исподлобья, не то с завистью, не то с презрением, оглядев гулявших , по его мнению, господ, старательно и добросовестно передал завернутые в серую бумагу кусок меда и пряники и стал было распространяться о цене и сдаче, но Белецкий прогнал его.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Премӗксене ярса тытса, вӑл, пӗр еннелле час-час кӑтартса тата хулӑн пӳрнипе куҫхаршийӗсемпе питне сӑтӑрса, пушшех те хӑвӑртрах паллӑсем тума пуҫларӗ.

Схватив пряники, она еще быстрей стала делать знаки, часто указывая в одну сторону и проводя толстым пальцем по бровям и лицу.

XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Часах вӑл пур премӗксене те ҫыртса пӑхрӗ, чи ҫӳлти, вӑл ҫитеймен ҫӗрте ҫеҫ икӗ премӗк тутанса пӑхмасӑр юлчӗҫ.

Вскоре все пряники оказались перепробованными, кроме двух — под самым потолком, куда невозможно было добраться.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавӑнпа Павлик ёлка ҫинчи пур премӗксене те тутанса пӑхасшӑн пулчӗ.

Павлик решил перепробовать все пряники, сколько их ни висело на елке.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех