Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Озеровпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кала-ха, Иван, каҫхине эсир Сергей Озеровпа иксӗр ӑҫта пултӑр? — ун ҫинелле лӑпкӑн пӑхса ыйтрӗ председатель.

Куҫарса пулӑш

Хрестука вӑрланӑ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Костюмернӑйӗнче пирӗн ушкӑнӑн членӗсем иккӗн ӗҫлеҫҫӗ: Озеровпа Кучеренко ҫӗвӗҫсем.

В костюмерной театра два члена нашей группы: портной Озеров и портниха Кучеренко.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Озеровпа Зырянов кӗтмен ҫӗртен кӗрешме чарӑнчӗҫ, пӗр-пӗрин ҫине тинкерсе пӑхма пуҫларӗҫ.

Озеров и Зырянов неожиданно перестали бороться, стали внимательно смотреть друг на друга.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Умрихин лашине пысӑк хурама айне, юр ҫинче утӑ юлашкисем сапаланса выртакан ҫӗрте чарсан, Озеровпа Брянцев пӗр хутлӑ чул ҫуртӑн крыльци патӗнче ҫӗнӗ кӗске кӗрӗк тӑхӑннӑ виҫӗ офицера курчӗҫ.

Когда Умрихин остановился под большим фонарем, где на снегу лежали остатки сена, Озеров и Брянцев у крыльца одноэтажного каменного дома увидели трех офицеров в новых коротких шубах.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Озеровпа пӗрле пӗр лав ҫинче Брянцев комиссар та ларса кайрӗ.

На одном из обозов с Озеровым сел и комиссар Брянцев.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Талица ялне ҫитсе кӗриччен, вӑл ларкӑч ҫинчен сиксе анчӗ те, ланкашкасем тӗлӗнче ҫунаран тыткаласа пырса, Озеровпа калаҫу пуҫарса яма хӑтланса пӑхрӗ.

Перед деревней Талица, соскочив с облучка и поддерживая на выбоинах санки, он сделал попытку затеять разговор с Озеровым.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Дубровка аслӑ сержант «смирно» команда пачӗ те, полк командирне рапортлас тесе, малалла ярса пусрӗ, анчах Озеровпа Брянцев иккӗшӗ те пӗр вӑхӑтра аллисемпе сулса илчӗҫ, унтан хӑйсемпе юнашар пулнӑ салтаксене ыталаса, вӗсем пекех, пӗтӗм чун-хавалӗпе хӑйсем пуҫласа юрласа ячӗҫ:

Старший сержант Дубровка подал команду «смирно» и шагнул вперед, чтобы отдать командиру полка рапорт, но Озеров и Брянцев одновременно замахали на него руками и, порывисто обнимая оказавшихся рядом солдат, тоже с чувством могучего порыва душевной силы первыми начали припев:

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юрӑ пуҫлакан шӑпах иккӗмӗш куплета пӗтернӗ самантра Озеровпа Брянцев ҫитсе кӗчӗҫ, — вӗсем кунӗпех пӗрле пулнӑ: комиссар полк вырнаҫнӑ кашни пӳртрех, кашни блиндажрах пулса, офицерсемпе тата салтаксемпе паллашнӑ.

В тот момент, когда запевала заканчивал второй куплет, в избу вошли Озеров и Брянцев, — весь день они были вместе: комиссар знакомился с офицерами и солдатами полка, делая обход всех занятых полком домов и блиндажей.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем ывӑннипе аран-аран тытӑнса тӑраҫҫӗ, ҫавӑнпа та Озеровпа Брянцев награда илнисене саламланӑ хыҫҫӑнах канма саланма хушрӗҫ.

От усталости все едва держались на ногах, и поэтому Озеров и Брянцев, поздравив награжденных, тут же приказали им отправляться на покой.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Руденко вара Озеровпа сывпуллашмасӑрах Барсушня патӗнче ӗҫсем мӗнле пыни ҫинчен генерала пӗлтерме раци патне чупрӗ.

Не прощаясь с Озеровым, Руденко бросился к рации — докладывать командиру бригады о положении у Барсушни.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Озеровпа Руденко ватӑ лапсӑркка чӑрӑш айӗнче чарӑнса тӑчӗҫ.

Озеров и Руденко остановились под старой развесистой елью.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бородин генерал Озеровпа икӗ сехете яхӑн калаҫрӗ.

Около двух часов пробыл генерал Бородин наедине с Озеровым.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеровпа калаҫса татӑлнӑ хыҫҫӑн вӑл ҫул тӑршшӗпех колонна хыҫҫӑн пынӑ-мӗн, полк канма чарӑнса тӑрсан вара, дозорнӑйсем тӑратса тухнӑ, салтаксене валли хатӗрленӗ ҫӑкӑр юлашкине те, повозка ҫинчен илсе, ротӑсенчи старшинасене хӑех валеҫсе панӑ, унтан вара, пӗр йывӑҫ патӗнчен теприн патне ҫӳресе, вӗсемпе калаҫусем ирттернӗ.

Всю дорогу он, по договоренности с Озеровым, шел замыкающим в колонне, а когда полк остановился на привал, расставил дозорных, лично роздал с одной повозки старшинам рот остатки хлеба, потом, переходя от дерева к дереву, беседовал с солдатами.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеровпа Яхно ку яла аманнисемпе чирлисене тата вӑйсӑрланса ҫитнисене ҫеҫ вырнаҫтарас, терӗҫ, ыттисене вара, пурне те, ӑнсӑртран мӗн те пулин пуласран, ял икӗ енӗпе, вӑрман хӳттине канма вырнаҫтарас, терӗҫ.

Озеров и Яхно решили разместить в деревне только раненых, больных и ослабевших, а всех остальных на всякий случай расположить на отдых по обе стороны от нее, под покровом леса.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеровпа Яхно хыҫҫӑн пыракан боецсем ҫине пӑхма та йывӑр: пурте ырханланса кайнӑ, куҫӗсем хӗрелсе ларнӑ, шӑнса кӳтнӗскерсем, хӑйсем ҫине вӗсем кӑвайт умӗнче ҫунтарса шӑтарнӑ тата пылчӑкланса пӗтнӗ тумтирсем тӑхӑна-тӑхӑна янӑ.

Тяжко было видеть, как шли вслед за Озеровым и Яхно их бойцы — тощие, с воспаленными глазами, продрогшие, в прожженной у Костров и заляпанной грязью одежде.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеровпа калаҫса илсен, вӑл полкри парторга — Возняков политрука чӗнтерчӗ.

Переговорив с Озеровым, он вызвал парторга полка — политрука Вознякова.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеровпа Яхно тӗл пулни пурин чун-хавалне те ҫӗклерӗ.

У всех подняла дух встреча Озерова с Яхно.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеровпа Уралец хура питлӗ вилӗ наводчике бруствер хыҫнелле йӑтса кӑларнӑ вӑхӑтра, виҫҫӗмӗш артиллерисчӗ, — ку та яш ача, анчах шултра йышшискер, вараланнӑ питлӗскер тата шывланакан куҫлӑскер, — замокпа аппаланнӑ хушӑра ударнӑй механизм виткӗҫӗ ҫӗмрӗккине асӑрхарӗ.

Пока Озеров и Уралец оттаскивали в сторону убитого черномазого наводчика, третий артиллерист, тоже молодой парень, но крупной породы, орудуя с замком, обнаружил, что разбита крышка ударного механизма.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеровпа сывпуллашма хатӗрленсе, Яхно комиссар ӑна, пӗр чӗнмесӗр, тӗттӗмре аллинчен ярса илчӗ те тӳрех ӑнланчӗ: Озеров чечеке пӑрахман-мӗн, вӑл ӑна халӗ те-ха аллинчех хытӑ чӑмӑртаса тытса тӑрать иккен.

Собираясь попрощаться с Озеровым, комиссар Яхно молча схватил его руку в темноте и сразу понял, что Озеров все еще держит в твердо сжатом кулаке сорванный цветок.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан вӑл, Озеровпа юнашар тӑрса, малалла каларӗ:

Встав рядом с Озеровым, Яхно продолжал:

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех