Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Дорогая Дария Филипповна, ваш муж Захар Петрович Озеров жив и здоров.

Куҫарса пулӑш

Асаилу // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Сирӗн мӑшӑрӑр Захар Петрович Озеров вӑрҫӑ хирӗнче вилчӗ, текех эсир ӑна ан кӗтӗр.

Куҫарса пулӑш

Асаилу // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Захар Петрович Озеров хыпарсӑр ҫухални ҫинчен Тарьене штабран ҫырса пӗлтернӗ.

Куҫарса пулӑш

Асаилу // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Озеров ас тунӑ тӑрӑх, 1909 ҫулта Раҫҫейри ҫур миллион ытла хресчен ҫемйи ҫав хуторсене пурӑнма куҫнӑ.

Куҫарса пулӑш

Уйра // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Озеров яштах сиксе анчӗ, лашине мӑйӗнчен сӑтӑркаласа, ҫамкинчен ачашларӗ, вара пӗр виҫӗ утӑм шаларах кӗрсе, ана паллине шырарӗ.

Куҫарса пулӑш

Уйра // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Озеров тӳсеймерӗ, лашине чарсах итлеме пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Уйра // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Хӗҫпӑшалпа вылямаҫҫӗ унпа, — терӗ Озеров, пӑлханнине нимӗн чухлӗ те палӑртмасӑр.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Эпӗ кунта сан умра чӗркуҫленме мар, лашасем патне килнӗ! — пат татса каларӗ те Озеров, куҫ харшисене ҫӗклентерсе, вӑрӑ ҫинелле унчченхинчен те вичкӗннӗн шӑтарса пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Шаккур чӗлӗм тӗтӗмӗпе сарӑхнӑ сайра шӑлӗсене шӑтӑртаттарса илчӗ, сылтӑм чышкине чӑмӑртарӗ, Озеров умнех пырса тӑрса, кашкӑрӑнни пек ҫунакан куҫӗсене ун ҫине тӗллерӗ.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Мӗн каласшӑнччӗ унпа? — ҫирӗп сасӑпа ыйтрӗ Озеров.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Чӑваш Яшминчен, — Шаккур пекех васкамасӑр, лӑпкӑн тавӑрчӗ Озеров.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Чӑвашсем ытларахӑшӗ Торговцевпа Сахар шӑллӗ Петр Озеров патне ҫӳреҫҫӗ, кунта хутран-ситрен ҫеҫ анаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пушар // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Озеров хӗпӗртесех килӗшрӗ.

Куҫарса пулӑш

Йӗтем юпи // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Пухура ялти комсомол ячейкин секретарӗ пулма Озеров Осипа суйласа хӑварчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Йыш ӳсет // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Вӗсем тӑваттӑшӗ пӗрле крыльца ҫине кӗпӗрленсе тухма хатӗрленнӗччӗ ҫеҫ — лавккана пӳртри алӑкран Сахарӑн кӗҫӗн шӑллӗ Петр Петрович Озеров кӗрсе тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑр тапранчӗ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Ҫакӑнта пурӑнать хӑйӗн ҫемйипе Захар Петрович Озеров.

Куҫарса пулӑш

Пӑр тапранчӗ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Шурлӑх леш енчи сӗм вӑрманта вунпӗр вилӗ выртать: Озеров, Нюра Баркова, Лебяжье хуторӗнчи старик, пилӗк колхозница тата виҫӗ комсомолка, хуларан килнӗскерсем; вилнисемсӗр пуҫне вунтӑватӑ ҫын йывӑр аманнӑ, вӗсен хушшинче Саша, Женя ашшӗ.

Одиннадцать трупов лежат сейчас в глухом лесу по ту сторону болота: Озеров, Нюра Баркова, старик с Лебяжьего хутора, пять колхозниц и три городские комсомолки; кроме убитых, четырнадцать тяжело раненных, и среди них Саша, женин отец…

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя вара куҫне хӗссе илчӗ, унтан чарса пӑрахрӗ: Озеров пулемечӗ пеме пуҫларӗ.

Катя на секунду зажмурилась и тут же широко раскрыла глаза: пулемет Озерова вдруг заговорил.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑҫан та хӑҫан пурне те ҫӗнӗрен тӑватӑп, ун чухне ҫынсем: «Озеров юлташ, санӑн урӑх парӑм ҫук, тесен вилме те юрать, унсӑрӑн… ҫук!» — тенӗччӗ предрика.

Когда отстрою все заново, когда скажут люди: «Нет боле за тобой долга, товарищ Озеров», — тогда можно помереть, а до этого… нет!»

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Саша пулемечӗ шӑпланчӗ ҫеҫ, вӗсем Озеров пулемечӗ вырнаҫнӑ теме атакӑлама пуҫларӗҫ.

Едва умолк сашин пулемет, как они предприняли атаку бугра Озерова.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.