Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Нюра (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нумай вӑхӑт иртес ҫук: манӑн Нюра ӑста — чей вӗретсе панине сисеймӗн те.

А времени много не уйдет: Нюра у меня мастерица — и не оглянешься, как вскипит.

XIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вучах айккинче ҫӳлӗ пӳллӗ Ефим Кондратьевич тӑрать, унпа юнашар пӗчӗкҫӗ те хӗрлӗ ҫулӑм — Нюра ҫӳҫӗ вӗҫкелет.

В стороне от костра стоит высокая фигура Ефима Кондратьевича, рядом с ним мелькает маленькое рыжее пламя — волосы Нюры.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра Костьӑн сумкине хӑй пӗҫерсе хатӗрленӗ кукӑльсемпе тултарать, куккӑшӗ вара тӑла татӑкӗ ҫине ылттӑнпа илемлетсе ҫӗлесе ӳкернӗ «краб» парса парнелет — ӑна картуз ҫумне ҫӗлесе хума е сӗтел тӗлне ҫакса яма пулать.

Нюра набивает Костину сумку пирожками, которые она испекла сама, а дядя дарит позументного «краба» на суконке, которого можно пришить к фуражке или просто повесить над столиком.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Эпир татах курнӑҫӑпӑр-ха! — тет Нюра.

Мы еще увидимся! — говорит Нюра.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Уншӑн Нюра каласа парать, ҫав тери хӗрсе кайса, тӗплӗн те хӑрушӑ калать вӑл; Костя куҫӗсене хӗссе, пуҫне сулкаласа ҫеҫ ларать.

За него рассказывает Нюра, и рассказывает с таким восторгом и устрашающими подробностями, что Костя только жмурится и покачивает головой.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра тӗлӗнет, хӑй хуша-хуша калать, васкатать ӑна, анчах ҫапла туни Костьӑна тата типӗрех те кӗскенрех калаттарать ҫеҫ.

Нюра восхищается и сама подсказывает, понукает его, но это только заставляет Костю рассказывать еще скупее и суше.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра шартах сикет, кӗҫех шыва ӳкмест.

Нюра отшатывается, едва не падает в воду.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кантра ҫинче унӑн йӗмӗпе куртки типеҫҫӗ, шыв хӗрринче Нюра темскер чӳхет.

На веревке сушатся его штаны и куртка, на берегу что-то полощет Нюра.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ефим Кондратьевич таврӑнмасть, Нюра та килмест.

Ефим Кондратьевич не возвращается, Нюра тоже.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра савӑт-сапа ҫунӑ чух усӑ куракан ҫӗтӗк-ҫурӑкпа тата мунчалапа чылайччен асапланать Костя, анчах турилккисем ҫав-ҫавах ҫуллӑха, алӑ ҫумне ҫыпӑҫаҫҫӗ.

Костя долго мучается с тряпочкой и мочалкой, которыми Нюра моет посуду, но тарелки почему-то так и остаются жирными и липкими.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вырсарникун, апат пӗҫернӗ хыҫҫӑн, Нюра асламӑшӗ патне каять.

В воскресенье Нюра, приготовив обед, уходит к бабушке.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Сывӑ пул, Горка-Егорка! — кӑшкӑрать Нюра, хыҫалтан ӑна аллипе сулласа.

— До свиданья, Горка-Егорка! — кричит Нюра и машет ему рукой.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ ӗнтӗ Костя та строя Тимахвипе Нюра хушшине тӑрать, ӑна никам та нимӗн те каламасть, Митя ҫеҫ куҫ харшине сиктеркелесе илчӗ, анчах вӑл та Костя строя тӑма правӑна ӗҫлесе илнине ӑнланать пулас.

Теперь уже Костя тоже становится в шеренгу между Тимофеем и Нюрой, и ему никто ничего не говорит, только Митя удивленно поводит бровью, но и он, видно, понимает, что Костя заслужил это право.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Сеня тата виҫӗ хутчен трубапа кӑшкӑртать, кимӗсем виҫӗ хутчен юханшыв хӗррине кайса килеҫҫӗ, юлашкинчен вара Ефим Кондратьевич Нюра урлӑ: тек касма кирлӗ мар — тонна ҫурӑ тиекен пӗр машинӑлӑх пулчӗ ӗнтӗ, таврӑнма вӑхӑт, — тесе калама хушрӗ.

Еще трижды трубит Сеня, трижды уходят и возвращаются лодки, и наконец Ефим Кондратьевич передает через Нюру, что рубить довольно — на полуторку хватит, пора возвращаться.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Кимӗсене тиесе илсе кайрӗҫ ӗнте! — тесе кӑшкӑрать ҫыран хӗрринчен чупса пынӑ Нюра.

— Лодки уже нагрузились и отчалили! — кричит вернувшаяся с берега Нюра.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Тен, ӑна илер пулӗ, Елена Ивановна? — тесе хӑюсӑррӑн ыйтать Нюра.

— А может, возьмем его, Елена Ивановна? — нерешительно спрашивает Нюра.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тимахви, Нюра, унтан вара пӗтӗм отряд тенӗ пек шырама пуҫлаҫҫӗ, анчах тупаймаҫҫӗ — Егорка ҫухалнӑ.

Тимофей, Нюра, а потом чуть не весь отряд начинают искать, но не находят — Егорка исчез.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра Тимахви патне чупса пырать:

Нюра подбегает к Тимофею:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костьӑпа Нюра ӑна ятарласа хушнӑ ӗҫ ҫинчен каласа параҫҫӗ, анчах вӑл ун ҫинчен маларахах пӗлнӗ иккен: ӗнер, вӑл ялта пулнӑ чух, колхоз председателӗ хулла йӗркеллӗн касас енӗпе сӑнама тата ачасемпе каснӑ хуллине ҫыран хӗрне илсе тухма калаҫса килӗшнӗ унпа.

Костя и Нюра рассказали ему о специальном задании, но он, оказывается, знал о нем еще раньше: накануне он был в селе, и председатель колхоза договорился с ним, чтобы он присмотрел за рубкой и обеспечил перевозку ребят и лозы.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Калаҫма тытӑнсассӑн, вӑл пурне те ҫӗнтерет! — пӗлтерет Нюра Костьӑна.

Он как начнет говорить, всех забивает! — сообщает Нюра Косте.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех