Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мӗнпе (тĕпĕ: мӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнпе?

Куҫарса пулӑш

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Кашни сӑмах Аннишӗн — ҫул тӑваткалӗнчи юрлакан чул пек, мӗнпе те пулин ҫапнӑ хыҫҫӑн вӑрӑм янӑравлӑ сасӑ кӑларакан чул евӗрлӗ.

И каждое слово заключало для нее камень, подобный поющему камню на перекрестке, ударив который слышишь протяжный звон.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Пӗлместӗп: мӗнпе ӗнентермелле тата сана…

Я не знаю, чем уверить тебя…

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Халӗ мӗнпе чирлӗ эсир? — ыйтрӗ Рениор.

— Вы чем же больны теперь? — спросил Рениор.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Тӗрӗс, — сиввӗн хуравларӗ Гнор, — ҫупкӑ тата алла чӑмӑртани — сире пӗтӗмпех акӑ мӗнпе палӑртӑттӑм.

— Верно, — сухо ответил Гнор, — пощечина и пожатие руки — этим я выразил бы всего вас.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн — сӗм ҫӗрлечченех пӗр-пӗччен пулас тӑк — тата мӗнпе аппаланатчӗ-ши, — паллӑ мар.

Неизвестно, чем бы он занялся после этого, если бы до конца вечера остался один.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Мӗнпе тӑранса пурӑнтӑр?

— Чем вы питались?

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Эпе мӗнпе каясси пӑрахут компанийӗсенчен килмест, хӑвӑрах пӗлетӗр: манӑн — хамӑн яхта.

— Я не завишу от пароходных компаний; ведь у меня, как вы знаете, есть своя яхта.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Паллах, халӗ вӑл йывӑррӑн сывлать; каҫхи тӗксӗм, сивлек ҫак ӗҫ мӗнпе вӗҫленессе пӗлмесӗр — темӗнле хӑрушлӑх та килсе ҫапасран шикленет.

Она, естественно, тяжело дышала; не зная, чем кончится мрачная история вечера, Гелли допускала всякие ужасы.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Мӗнпе? — Нок вӗҫӗмсӗр чӑркӑшса калаҫнипе тарӑхса ҫитнӗскер — Гелли хул пуҫҫисене ҫилленчӗклӗн сиктерчӗ.

— В чем? — раздосадованная постоянно придирчивым тоном Нока, Гелли сердито пожала плечами.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Мӗнпе?

Куҫарса пулӑш

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Бильдер кунта мӗнпе пулӑшайӗ-ши?

— Чем здесь поможет Бильдер?

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Вилнӗ негр карапӗ вӑл, Ленур, шӑпах вӑл, мӗнпе кирлӗ ҫавӑнпа тупа тӑватӑп!

 — Корабль мертвого негра, Ленур, это был он, клянусь, чем хотите!

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Трап тӗлӗнче чарӑнчӗ, юлташӗсен саккунлӑ пӗлес килеслӗхне мӗнпе тивӗҫтересси пирки шухӑшларӗ, унтан куҫӗ умне Стеллӑна, ӑна хӑй каласа кӑтартнӑ шакла пуҫлӑ старикӗн таса мар кантурне кӑларса тӑратрӗ.

У трапа он приостановился, соображая, чем удовлетворить законное любопытство товарищей, вспомнил грязную контору бритого старика, о котором говорил Стелле.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Эсир ҫапла ӑнтӑлса ҫитнӗ май сире мӗнпе пулӑшаятӑп?

Чему я обязана вашим стремительным посещением?

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Адольф, мӗнпе пӗтет-ха ӗнтӗ ку вӑрҫӑ?

— Адольф, чем же закончится эта война?

Вӑрттӑн кулӑш // Г. Рыклин. Ҫӗлен-калтасем. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви. 1941 — 52 с. — 48–52 c.

Ун пек тесен, кам мӗн чухлӗ ӗҫленине, мӗнпе пулӑшнине питӗ тӗплӗн шута илсе пымалла-ҫке.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ҫапах ӑнланмасп-ха: мӗнпе пулӑшайӑп эп сана, ырӑ ҫыннӑм?

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Валет шестеркӑран мӗнпе уйрӑлса тӑнине Калюков ристансенчен илтнӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа тек нимӗн те ыйтмарӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах хуҫа ун шухӑшне сисрӗ тейӗн, сасартӑк чарӑнчӗ те: — Каҫарӑр, пакӑлтатсах кайрӑм. Эппин, эсир — большевик? Мӗнле лекрӗр кунта? Эсир манран ан хӑрӑр. Эпӗ ҫилленместӗп сире, мӗншӗн тесен хам ухмах, я-я, ухмах… Калӑр-ха, мӗнпе пулӑшма пултарӑп сире? — терӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех