Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӑҫалхи ҫула пирӗн районта хамӑрӑн мухтавлӑ ентешӗмӗрӗн — Кӗҫӗн Шетмӗ ялӗнче ҫуралнӑ Чӑваш халӑх художникӗн, республика Патшалӑх Гербӗпе Ялавӗн авторӗн Э. М. Юрьевӑн ҫулталӑкӗ тесе пӗлтерчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӳнерçĕ ĕçĕ-хĕлĕпе паллаштарать // Д. Викторов. «Ял пурнӑҫӗ», 2016, нарӑс, 19.

Мухтавлӑ шӑплӑхра суккӑр хӑй флейтине калать; эрех сыпкаласа тем пек хӗрнӗ пулсан та, ҫав хура флейта сассине ниҫтан итлесе тӑранаймарӗҫ.

Слепой играл в торжественной тишине; как ни разгорячены были головы от выпитого вина, пирующие молча наслаждались упоительными звуками, лившимися из черной флейты Колчо.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл пысӑк куҫлӑ, ҫакӑ ун питне ытармалла мар чипер сӑнар кӗртет, хальхи мухтавлӑ сехетре унӑн ҫиҫсе-йӑлкӑшса тӑракан пит-куҫӗ пит чеченӗн курӑнать.

Ее миловидное лицо с большими блестящими глазами, оживленное волнениями этого торжественного часа, было прелестно и обаятельно.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кралич сӑнӗ-пичӗ ҫын хӑйӗн мухтавлӑ паттӑрлӑхне кӑтартнӑ чухнехи пек ҫуталнӑн курӑнать.

Лицо Кралича светилось тем благородным, ясным, как бы неземным светом, каким озаряет человеческое лицо только истинная доблесть.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.