Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Макариха (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Макариха унӑн ҫӳҫне хӑй хырса ячӗ.

Брила его сама Макариха.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗрарӑмсем ӑна пахчасем хыҫӗнче, таптанса пӗтнӗ хупахсем ӑшӗнче шыраса тупрӗҫ те Макариха патне илсе пычӗҫ.

Бабы нашли его за огородами, в обтрепанных лопухах, и привели к Макарихе.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Макариха ӑна ҫӑматӑ пачӗ.

Макариха подала ему валенки.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Макариха кӑмака еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.

А Макариха, обернулась к печи.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пӑх, акӑ, — акӑ вӑл! — Макариха пӳрнипе пӗр пӑрҫа купине тӗртсе кӑтартрӗ.

— Вот, гляди: вот он! — Она ткнула пальцем в одну кучку бобов.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӑрҫасем мӗне пӗлтернине хӑй те аран ҫеҫ чухлакаланӑ пек, Макариха куҫхаршийӗсене кӑшт пӗркелентерсе илет, пӑрҫисем ҫине сиввӗн пӑхкалать.

Макариха смотрела на бобы строго, чуть сдвигая брови, словно с трудом соображая, что предсказывали они.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Шӑп ларӑр, пӑхатӑп! — терӗ Макариха.

Тихо, гадаю! — сказала Макариха.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Виҫӗмкун ҫеҫ пӑхса патӑм-ҫке сана — терӗ, Макариха, сӗтел ҫинчи пӑрҫасене хутӑштарса.

— Я же тебе позавчера гадала, — сказала Макариха, перемешивая на столе бобы.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Макариха юмӑҫ пӑхнине курнӑ-курманах вӑл сӑмахлама тытӑнчӗ.

Еще с порога, увидев, что Макариха гадает, заговорила:

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Шухӑшла, — Макариха хӗрӗ умне пӗр нимӗҫ пӑрҫи хурса пачӗ.

— Загадывай! — Макариха подвинула дочери один боб.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Макариха сӗтел хушшине ларчӗ, сӗтел ҫитти ҫине пӗр ывӑҫ тӗрле тӗслӗ нимӗҫ пӑрҫи кӑларса хучӗ.

Макариха уселась за стол, высыпала на скатерть горсть разноцветных бобов.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗр сӑмахпа каласан, хӗрарӑмсем мӗн ӗмӗтленнӗ, Макариха ҫавӑ пуласса шантарса каланӑ, ҫавӑнпа вӗсем вӑл юмӑҫ пӑхнине чӗререн ӗненнӗ.

Одним словом, то, о чем мечтали женщины, то и предсказывала Макариха, и поэтому они беспредельно верили ее ворожбе.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Макариха вӗсене часах вӑрҫа пӗтесси ҫинчен, хурӑнташ-тӑванӗсем ыррӑн та сыввӑн таврӑнасси ҫинчен, пурнӑҫ ырӑ еннелле ҫаврӑнасси ҫинчен кала-кала панӑ.

Макариха предсказывала скорое окончание войны, возвращение родных в полном здравии, хороший перемены в жизни.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗрарӑмсем вара, ҫавна сиссе, Зубачихӑна пӑрахса Макариха патне ҫӳреме пуҫланӑ.

Бабы быстро перекинулись от Зубачихи к ней и еще охотнее стали сбиваться вокруг нее.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах юлашки вӑхӑтра, кӗтмӗн-туман ҫӗртенех, Макариха та юмӑҫ пӑхма тытӑннӑ.

Но в последнее время, совершенно неожиданно для всех, начала гадать Макариха.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Макариха тӑчӗ.

Макариха встала.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ун ҫине тӗллесерех пӑхсан, ку хутӗнче Макариха вӑрттӑн ахлатса илчӗ: мӗн тери улшӑнса кайнӑ вӑл юлашки кунсенче!

На этот раз Макариха, присмотревшись к ней, втайне ахнула: как она изменилась за последние дни!

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Осип Михайлович, уксахла-уксахла, чи хыҫалтан, ҫӑраҫҫисене чӑнкӑртаттарса утрӗ, Макариха ҫинчен шухӑшласа, хӑй ӑссӗн пӑшӑлтатрӗ:

Осип Михайлович, хромая позади всех, звякал ключами и, думая о Макарихе, про себя шептал:

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗншӗн-ха эпӗ валеҫес пирки сӑмах тапратрӑм пуль тетӗр эсир? — мирлӗн калаҫма тытӑнчӗ вӑл, хӑй Макариха ҫине тем пек ҫиленнӗ пулин те.

— Я к чему, бабы, толковал о разделе? — заговорил он мирно, хотя едва сдерживал злобу против Макарихи.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эсӗ, йӗрӗнчӗк таркӑн, ан ҫухӑрса тӑр! — ун патнех пырса тӑчӗ Макариха.

— Ты, дезертир поганый, не ори! — надвинулась на него Макариха.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех