Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лузгинпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах, аппаҫӑм, эсӗ хӑвӑн мӑн кӑмӑллӑхна манса, Аникей Лузгинпа е ытти пуҫлӑхсемпе калаҫма пултарнах ӗнтӗ: ҫапла, ҫапла темелле пулнӑ, ҫынсем кунта парти чӗннипе килеҫҫӗ, ҫавӑнпа малтанлӑха та пулин, вӗсен патриотла туйӑмӗсем сӳнсе ан ларччӑр тесе, вутӑ пырса пама юрамасть-и вӗсене? — темелле пулнӑ.

Но ты, сестренка, могла бы и смирить свою гордость, поговорить с преподобным Аникеем Лузгиным и прочим начальством: так, мол, и так — люди явятся сюда по зову партии, так нельзя ли хотя бы на первое время подбросить им дровец, чтобы не остыли их патриотические чувства?

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгинпа та ҫапла, — терӗ Бахолдин ҫураҫуллӑн.

— Так и с Лузгиным, — миролюбиво заключил Бахолдин.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин Вершинина, суту-илӳ ыйтӑвӗсемпе ӗҫлекен секретаре, хӑй патне чӗнчӗ те телефон тӑрӑх Лузгинпа ҫыхӑнчӗ.

Вызвав к себе Вершинина, секретаря, ведающего вопросами торговли, Коробин связался по телефону с Лузгиным.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех