Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Левский (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӑх ӑс-хакӑлне хускатакансен пархатарлӑ йышӗ ик хӗвелпе — Паиссий манахран пуҫласа Левский тияккӑна ҫити ҫуталса тӑрать, ҫемҫетсе ҫӗнетнӗ хире акса тухрӗҫ ӗнтӗ, ҫав ӑс-хакӑла пӗри Афон сӑртӗнчен, тепри хӑйӗн вилӗм таканӗнчен пиллесе тӑчӗ.

Эта замечательная вереница, которую открывал монах Паисий и замыкал дьякон Левский — оба святые, — уже засеяла и удобрила ниву, и первый благословил ее с высоты Афона, а последний — с высоты своей виселицы.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Левский те тӑван ҫӗршывшӑн пуҫне хунӑ.

Лувский тоже умер за родину!

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кулатӑн ак, вӗсенчен миҫе ҫын халӑхшӑн ӗҫлекен пулнине ан ман эс, Паиснй атте, сӑмахран, ҫӗр ҫул ӗлӗк Болгари историне чи малтан ҫырса панӑ, ҫавӑнтан пуҫласа Левский тияккӑн патне ҫити каласан мӗн чухлӗн вӗсем!

Ты улыбаешься, ты забываешь, сколько народных деятелей вышло из духовного звания, начиная с отца Паисия, который сто лет назад первый написал историю Болгарии, и кончая дьяконом Левским.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун сӑмахӗнче тӗрӗсӗ ҫукки Огнянова палӑрсах тӑчӗ: Рачко малтан ҫак трактире ҫулталӑк ҫурӑ тытатӑп тесеччӗ, Левский вилнӗрен вара виҫӗ ҫул та иртнӗ.

В его словах Огнянов заметил явное противоречие: Рачко говорил, что держит этот постоялый двор года полтора, а Левский погиб три года назад.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑнта эп, Левский тияккӑна миҫе хут йышӑнса, миҫе хут черкке шаккаман-ши!

Сколько раз я здесь принимал дьякона Левского, чокался с ним!

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тахҫан Бяла Черквара Левский те пураннӑ-ҫке.

Ведь Бяла-Черква была одним из пристанищ Левского.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Попов ҫамрӑк учитель канӑҫа пӗлмест, тахҫан Левский тусӗ пулнӑскер, тек вара комитетсемпе те революцисемпе, пӑлхавҫӑсемпе аташать.

Учитель Попов, молодой человек довольно буйного нрава, когда-то был другом Левского и бредил комитетами, революциями, повстанцами.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗррехинче Левский хӑй ун патӗнче каҫ выртнӑ имӗш.

Однажды у нее ночевал сам Левский.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав чӑланта пӗр виҫ ҫул каялла вӑхӑтсӑр вилнӗ Левский ҫывӑрнӑ-мӗн.

В этом чулане три года назад ночевал покойный Левский Доктор,

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех