Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӗр пӳлӗмӗнче шурса кайнӑ, ним хускалми хытса тӑнӑ Марья Кириловнӑна куҫкӗски умӗнче пӗр дама тата хӗрарӑм тарҫӑсем тумлантарнӑ.
XVIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Хушнӑ ӗҫе ӑнӑҫуллӑ туса, ҫавӑнтах вӑл ун ҫинчен Марья Кириловнӑна ҫитсе пӗлтересшӗн пулчӗ.Окончив дело благополучно, хотел он тот же час донести о том Марье Кириловне.
XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Князь Марья Кириловнӑна ватӑ хусах килӗнче хуҫа пек пулма ыйтнӑ.Князь просил Марью Кириловну хозяйничать в доме старого холостяка.
XIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Князь Марья Кириловнӑна хӑшпӗр картинӑсен содержанийӗпе паллаштарнӑ, картина ӳкерекенсен историне каласа панӑ, вӗсен лайӑх енӗсемпе ҫитменлӗхӗсене кӑтарткаланӑ.
XIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Анчах та залра, хӑйсене кӗтсе илекен Марья Кириловнӑна курсан, ватӑ хусах унӑн илемӗпе тӗлӗнсе ӑнран кайрӗ.Но в зале встретила их Марья Кириловна, и старый волокита был поражен ее красотой.
XIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Анчах ку ӗҫ тата ытларах Марья Кириловнӑна тӗлӗнтерчӗ.Но случай сей произвел еще большее впечатление на Марью Кириловну.
VIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
- 1