Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Капарин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юханшыв патӗнче Капарин лаши ӳкрӗ, урӑх ӑна тӑратаймарӗҫ.

Возле речки лошадь Капарина упала, поднять ее уже не смогли.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр ҫӳллӗ тур лаша ҫеҫ, Фомин бандинчи Прибытковӑн пулнӑскер, урине йӗнер йӑранине чикнипех ҫаврӑнса ӳкнӗ вилӗ хуҫине хӑй хыҫӗнчен сӗтӗрсе, Капарин учӗпе ҫума-ҫумӑн хартлаткаласа чупать.

Лишь один гнедой высокий конь, принадлежавший фоминцу Прибыткову, скакал бок о бок с конем Капарина, всхрапывая, волоча следом за собой мертвого хозяина, не высвободившего при падении ногу из стремени.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл тепре ҫаврӑнса пӑхрӗ те хӑйӗнчен аякра та мар Фоминпа Чумаков чавкӑнса килнине курчӗ, вӗсенчен пӗр аллӑ чалӑш хыҫалта кӑшт каярах юлнӑ Капарин сиктерсе пырать, тата кӑшт хыҫаларахра — иккӗмӗш взводри пӗр боец ҫеҫ, уксах ураллӑ Стерлядников, сиккипе кайнӑ ҫӗртех хӗҫне урлӑ-пирлӗ вӑйкӑнтарса, хӑйне хӑваласа килекен икӗ хӗрлӗармеецран тарса ӳкесшӗн талпӑнать.

Он еще раз оглянулся и увидел Фомина и Чумакова, за ними саженях в пятидесяти скакал приотставший Капарин, а еще дальше — лишь один боец второго взвода, хромой Стерлядников, отбивался на скаку от двух наседавших на него красноармейцев.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин, Капарин, Чумаковпа тепӗр темиҫе боец ун хыҫӗнчен вун-вуникӗ чалӑшра урӑм-сурӑммӑн тӗпӗртеттерсе килеҫҫӗ.

Фомин, Капарин, Чумаков и еще несколько бойцов бешеным наметом шли позади, в каких-нибудь десяти саженях от него.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин ун ҫине тинкерсе илчӗ, обоз лавӗсем патӗнче тӑракан лаши патне кайрӗ.

Капарин внимательно посмотрел на него, пошел к своей лошади, стоявшей возле обозной линейки.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Часах тапранмастпӑр-ха кунтан, ахалех хыпаланатӑр, — терӗ Капарин.

— Выступаем еще не скоро, напрасно вы спешите, — сказал Капарин.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорие Капарин сӳпӗлтетни йӑлӑхтарса ҫитерчӗ.

Григорию надоело слушать его болтовню.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин хавасланса кайрӗ.

Капарин оживился.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин, аркӑ ҫинчи сӗлӗ юлашкине ҫӗр ҫине тӑкса, Григорий хыҫӗнчен утса пычӗ.

Капарин высыпал из полы на землю остатки зерна, последовал за Григорием.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин питне-куҫне ыратнӑ чухнехи пек пӗркелентерчӗ, ҫурма сасӑпа хушса хучӗ:

Капарин сморщился, как от боли, сказал вполголоса:

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин хулпуҫҫийӗсене сиктерсе илчӗ.

Капарин пожал плечами:

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий хӑй лашин сӑмсипе нӳрӗ куҫ хӗррисене типтерлӗн шӑлса тасатрӗ, мӑйӗнчен супне ҫакса пачӗ те утне шинель арки ҫинчен сӗлӗ ҫитерсе тӑракан Капарин патне пычӗ.

Григорий заботливо протер своему коню храп и влажные надглазницы, навесил торбу и подошел к Капарину, кормившему лошадь из полы шинели.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин сӗнӗвне ирӗксӗрех пӑрахӑҫлама тиврӗ.

Пришлось изменить решение Капарину.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шумилински станицӑра Капарин Воронеж кӗперни ҫӗрӗ ҫинелле кӗрсе кайма сӗнчӗ.

В станице Шумилинской Капарин предложил перейти на территорию Воронежской губернии.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин сӗннипе, Фомин пӑр тапраниччен Донӑн сулахай енне каҫса кайма шутларӗ.

Фомин, по совету Капарина, решил перед ледоходом перейти на левую сторону Дона.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин Капарин пекех ӑслӑ та ҫыпӑҫуллӑ калаҫаймарӗ пулсан та, ун сӑмахӗ тӗплӗрех те казаксемшӗн ӑнланмалла тухрӗ.

Фомин говорил не так грамотно и складно, как Капарин, но более пространно и на понятном казакам языке.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ытларах чухне хӑй сӑмах каларӗ, хушӑран ун вырӑнне Капарин тухса калаҫрӗ.

Выступал больше сам он, иногда его заменял Капарин.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сана, Мелехов, взвод паратпӑр, енчен те взвод командирӗ пулас килмесен — Капарин ҫумӗнче штабра юлатӑн.

Дадим тебе, Мелехов, взвод, а ежели не хочешь взводом командовать — будешь при штабе с Капариным заворачивать.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин, каҫару ыйтса, кравать ҫине тайӑлса выртрӗ.

Капарин извинился, прилег на кровать.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Капарин калать ав — шута илеҫҫех, тет.

Капарин говорит — непременно зачтется.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех