Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Иваныч (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Илтетӗп, аттеҫӗм Андрей Иваныч, ҫапла…

— Слышу, батюшка, Андрей Иваныч, да…

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Хуйхӑрнипе, аттеҫӗм Андрей Иваныч, туршӑн та, хуйхӑрнипе, — хӑйӑлтатса каларӗ Захар, питне пӗркелентерсе.

— С горя, батюшка, Андрей Иваныч, ей-богу, с горя, — засипел Захар, сморщившись горько.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ӑҫта, аттеҫӗм Андрей Иваныч, халӗ ӗҫ тупан?

— Где, батюшка, Андрей Иваныч, нынче место найдешь?

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ах, аттеҫӗм Андрей Иваныч!

— Ах, батюшка, Андрей Иваныч!

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ах, ах, аттеҫӗм Андрей Иваныч!

— Ах, ах, батюшка, Андрей Иваныч!

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Телей сунатӑп, аттеҫӗм Андрей Иваныч; сире нумай-нумай пурӑнма, ача-пӑчаллӑ пулма сунатӑп.

Поздравляем, батюшка, Андрей Иваныч; дай Бог вам несчетные годы жить, деток наживать.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Андрей Иваныч! — савӑнӑҫлӑн хӑрӑлтатрӗ вӑл.

— Андрей Иваныч, — прохрипел он радостно.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Андрей Иваныч та чӗрипе вӑтанать.

Даже Андрей Иваныч, и тот стыдлив сердцем.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Андрей Иваныч ҫакӑн пирки: ку шухӑш-кӑмӑла йӗркелесе тӑракан пӗртен-пӗр двигатель, тет.

Андрей Иваныч говорит, что это почти единственный двигатель, который управляет волей.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Апла пулсан Андрей Иваныч мӗн пӗлнине пӗтӗмпех сире пӗлтерме сӑлтавӗ ҫук, — хӑй сӑмахне вӗҫлерӗ Обломов.

— Следовательно, нет причины, чтоб вы знали про меня все, что знает Андрей Иваныч, — договорил он.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсир Андрей Иваныч тусӗ, вӑл манӑн тус, апла пулсан…

Вы друг Андрея Иваныча, а он друг мне, следовательно…

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫапла, тем пулсан та, Андрей Иваныч хатӗрленсе ҫитсенех каятпӑр.

— Да, непременно, вот как только Андрей Иваныч соберется.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсир темле план тӑватӑр, тенӗччӗ Андрей Иваныч.

— Андрей Иваныч говорил, что вы пишете какой-то план?

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Юрӗ, Андрей Иваныч, аттеҫӗм, атӑ тасататтӑм ҫеҫ, — килӗшсе каларӗ Захар.

— Слушаю, батюшка, Андрей Иваныч, вот только сапоги почищу, — охотливо говорил Захар.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсир те пулин, Андрей Иваныч, аттеҫӗм, чарсамӑрччӗ ҫавна…

Хоть бы вы, батюшка Андрей Иваныч, уняли его…

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Андрей Иваныч! — шӑл йӗрсе каларӗ Захар.

— Андрей Иваныч! — осклабясь, говорил Захар.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ну, Илья Иваныч, мӗнле-ха эсӗ, турӑҫӑм, час манатӑн?

Ну, Илья Иваныч, какой ты, Бог с тобой, беспамятный!

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Иван Иваныч доктор тесен, хӑй, ывӑлӗ вилнӗ хыҫҫӑн ытла чире кайнӑскер, вӑл та ҫав каҫсенче самай уҫӑлатчӗ, е пӗтӗм тӗнчери лару-тӑру ыйтӑвӗсемпе майлаштарса Кузьма Прутков сӑввисене кала-кала кӑтартатчӗ.

Что касается доктора Ивана Иваныча, который чувствовал себя совсем больным после гибели сына, то и он оживал на наших вечерах и всё чаще цитировал — главным образом по поводу международных проблем — своего любимого автора, Козьму Пруткова.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Симӗс пурҫӑн абажур пурччӗ, ун ҫумне Иван Иваныч хулӑн хутран ӑста тӗрлесе каснӑ шуйттан ҫурисене тире-тире лартнӑччӗ — ҫав абажур сӗтел тӗлӗнчех ҫакӑнса тӑратчӗ, Катьӑпа иксӗмӗре ҫав асран кайми каҫхине мӗн курни халӗ те куҫ умӗнче ункӑн-ункӑн курӑннӑ пек симӗс абажурӑн хӗрри палӑрнӑ евӗрлӗ, хамӑра мӗн тарӑхтарнӑ та мӗн тертлентернӗ, ҫавсем пурте инҫетри тӗттӗм кӗтессене кӗрсе пытанаҫҫӗ.

Зелёный шёлковый абажур, к которому были приколоты чёртики, искусно вырезанные Иваном Иванычем из плотной бумаги, висел над этим столом. И всё, что радовало нас с Катей в ту памятную зиму, рисуется мне в светлом кругу, очерченном границами зелёного абажура, и всё, что заботило и огорчало, прячется в далёких, тёмных углах.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя Иван Иваныч доктор патӗнче ӗҫлесе ӑна кунсерен курма пултарни маншӑн та аванччӗ.

и мне было приятно знать, что Катя живёт подле доктора Ивана Иваныча и видит его каждый день.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех