Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ырӑ пикеҫӗм, куна ӗнтӗ Мартын Задека та калаймӗ.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Мартын Задека начар тейӗпӗр — юрӗ.
XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Задекӑна тиркетӗн пулсан, эп сана тепӗр ӑрӑм кӑтартам, вӑл вара Задека каланинчен темиҫе хут тӗрӗсрех.— А не хочешь Задеку, я тебе покажу другое пророчество, еще глубже и яснее.
XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Задека вӑл, Марко шӑллӑм, ыттисем пек мар, — хӗрсех хӑй сӑмахӗ ҫине тӑчӗ Мичо.— Задека, брат Марко, не то что другие! — с жаром возразил Мичо.
XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Мичо каллех Мартын Задека ӑрӑмланине Марко тавҫӑрса илчӗ.Марко понял, что Мичо снова намекает на пророчества Мартына Задеки.
XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Мичо кунта Мартын Задека ӑрӑмне ним тӗшмӗртмесӗр асне илчӗ.Мичо подразумевал пророчество пресловутого Мартына Задеки, которому слепо верил.
VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
- 1