Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Димчо (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем те кунта алӑка шакканине асӑрхарӗҫ ӗнтӗ, мана тинех ҫакланать, — пӑшӑлтатнӑ Димчо пуп, Соколова ҫӑмӑллӑнах тӗксе кӑларса.

Они уже видели, что ты толкнулся сюда, мне тоже несдобровать, — прошептал поп Димчо, легонько выталкивая Соколова за ворота.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Алӑкӗ уҫӑлнӑ та таркӑна хирӗҫ комитет членӗ Димчо пуп хӑех тухнӑ.

Они открылись, навстречу беглецу вышел сам поп Димчо, член комитета.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрать-ха, Димчо пупӑн ҫурчӗ аякра пулман, тухтӑр ҫавна асне илнӗ.

К счастью, доктор вспомнил, что недалеко дом попа Димчо.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Виҫесӗр ӗҫни лайӑх мар вӑл, — асӑрхаттарчӗ Димчо пуп, кӗленчери эрехе тутанса пӑхса.

— Нехорошо наливаться не в меру, — заметил поп Димчо, прикладываясь к фляге с водкой.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Димчо пуп хӗвӗнчен сыхланса ҫеҫ эрех кӗленчи туртса кӑларчӗ те ӑна Странджова тыттарчӗ.

И поп Димчо благочестиво приложился к фляге с водкой, которую он вытащил из-за пазухи, а потом передал ее Странджову.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Камӑн амӑшӗ кӑна йӗмест-ши ҫав ӗренкесӗре пула, — терӗ Димчо пуп.

— Сколько матерей плачут из-за него, изверга, — сказал поп Димчо.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла мӗнле тумалла вара ӑна? — пӗлесшӗн пулчӗ Димчо пуп.

— А как же мы могли его лишить? — осведомился поп Димчо.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫырса хурах ху ятна! — ҫилленчӗклӗн каласа хучӗ Димчо пуп.

Пиши свое имя черным по белому! — сердито проговорил поп Димчо.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла пирӗн ӗҫ начарланать вара, — терӗ Димчо пуп, шухӑша кайса.

— Да, тогда дело дрянь! — ответил поп Димчо озабоченно.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку вырӑнсенче, паллах, нимӗнле окопсем те ҫукчӗ-ха; Димчо пуп окопсем тесе хула тулашӗнчи пахча картисене кӑна калать.

Никаких окопов, разумеется, пока не было; поп Димчо называл «окопами» низенькие ограды бахчей за городом.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗксен тем пысӑкӑш ушкӑнне те пӑшалпа кӗтсе илме пултаратпӑр, ҫирӗм кун хушши окопсенче тытӑнса тӑратпӑрах! — терӗ Димчо пуп.

— Можем встретить огнем хоть целую орду турок и двадцать дней продержаться в окопах! — заявил поп Димчо.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫта аплах! — терӗ Димчо пуп та.

— Что-то случилось, — заметил поп Димчо.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пыра ларать! — калаҫа хучӗ Димчо пуп.

Поперек горла встанет! — изрек поп Димчо.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пулӑшӗ-ши вӑл пире, Мячо бай шантарса каланӑ пек? — сӑмаха хутшӑнчӗ Димчо пуп та.

Захочет ли она помочь нам, как уверяет Мичо? — вмешался поп Димчо.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн тумалла пулать вара унӑн? — асӑрхаттарчӗ Димчо пуп та.

Что же ей еще останется делать? — заметил поп Димчо.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсен хушшинче хамӑр паллакансем те пур — ҫурт хуҫи, комитет председателӗ Соколов, Димчо пуп, Франгов, Попов, Николай Недкович, Кандов, паян ӑна алӑ ҫупсах комитет членне йышӑнчӗҫ, Фратю господин та пур, мункун тӗлне вӑл Румынирен таврӑннӑ та ӳкӗннипе те темиҫе хут хистесе ыйтнипе кӑна комитет членне ӑна каллех йышӑнчӗҫ.

Среди них были и наши знакомые — хозяин дома, председатель комитета Соколов, поп Димчо, Франгов, Попов, Николай Недкович, Кандов, принятый сегодня под гром аплодисментов в члены комитета, а также господин Фратю, возвратившийся из Румынии на пасху и принятый вновь лишь после многочисленных просьб и покаяний.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӳнтереймесен вара ӑна, — эппин, эпир нимӗне те тӑмастпӑр! — хӗрсе кайрӗ Димчо пуп.

— А если не толкнем ее, значит, сами дураки! — с жаром воскликнул поп Димчо.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку вара, тилӗ пек, чееленсе тем те юптарма пултарать, — ан та иккӗленӗр! — терӗ Николай Недкович, ҫийӗнчи ҫӳхе рясине хывса, ӑна Геновева ашшӗ рольне вылямашкӑн Димчо пуп парса янӑ пулнӑ.

Эта лиса сумела заговорить ему зубы, — будьте покойны! — говорил Николай Недкович, снимая с себя тонкую рясу попа Димчо, в которой играл роль отца Геновевы.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ хӗрӗх асапҫӑ кунне ытларах хисеплетӗп, — тесе хучӗ Димчо пуп.

— Я больше уважаю день сорока мучеников, — заметил поп Димчо.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чимӗр-ха, эп пӗлтӗм: эсӗ халь Тодоркина Милкӑн хӗрелнӗ питне куратӑн, — терӗ Димчо пуп.

— Постойте, я угадал: ты сейчас видишь красные щеки Милки Тодоркиной, — сказал пои Димчо.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех