Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Букче (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калчо Букче патӗнчен тухсан, Марко, мӗн илтсе мӗн курнине асра тытса, тарӑн шухӑша кайса утрӗ.

Марко шел в глубоком раздумье, весь под впечатлением того, что он видел и слышал в пушечной мастерской Калчо Букче.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Маттур, Букче! — терӗ Мичо.

— Браво, Букче! — сказал Мичо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ларӑва каятӑп та, ҫул май хамӑр Букче патне кӗрсе пӑхам-ха, вӑл мӗнле ӗҫленине курам терӗм, — пӗлтерчӗ Мичо.

— Иду на заседание, решил мимоходом завернуть сюда: дай, думаю, погляжу, что делает наш Букче, — сказал Мичо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хамӑр паллакан Калчо Букче пичкеҫӗ пӗрене купи ҫине тӑрса черешньӑ вуллине ҫинҫерех вӗҫӗнчен тем пысӑкӑш пӑрапа пӑраласа шӑтарать, пӗренен хулӑн вӗҫне вӑл аялтан тытӑнтарса хытарнӑ.

Наш старый знакомый, бондарь Калчо Букче, стоя на груде бревен, просверливал огромным сверлом отверстие в приподнятом конце черешневого ствола, другой конец которого был прочно укреплен внизу.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тупӑ Букче тӑвать, — пӗлтерчӗ Мичо бай.

— Пушки будет делать Букче, — сказал дядюшка Мичо.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте ҫикелерӗҫ, Калчо Букче ҫимине перекетлӗ тытмаллине те манмарӗҫ, унтан ӑна сывлӑх сунса хӑварчӗҫ.

Все поели, но немного, — надо было беречь скудные припасы Калчо Букче, — потом простились с ним.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мана Калчо Богданов Букче тесе чӗнеҫҫӗ, — терӗ.

Меня зовут Калчо Богданов Букче.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех