Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Бояркин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бояркин кӳршӗри картишӗнче Крылатова тӗл пулчӗ.

Бояркин встретил Крылатова на соседнем дворе.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Эпӗ сире хуҫтарӑп, йӗксӗксем!» — тесе шухӑшларӗ те Бояркин, Костя енне ҫаврӑнчӗ.

«Я вам поломаю, негодяи!» — подумал Бояркин и повернулся к Косте.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин вара хӑйӗнчен ниҫта та уйрӑлман Костьӑпа кӳршӗри ҫурт патнелле утрӗ.

И Бояркин вместе с нигде не отстающим от него Костей пошли в соседний дом.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Комиссар ӑҫта? — кӑшкӑрчӗ Бояркин партизансене.

— Где комиссар? — крикнул Бояркин партизанам.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Партизансемпе пӗрле Бояркин комендатура ҫуртне кӗчӗ, хӑй лайӑх пӗлекен ҫурт — колхоз правленийӗ.

Сопровождаемый партизанами, Бояркин вошел в здание комендатуры хорошо знакомый ему дом правления колхоза.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пурте урӑхланчӗҫ! — шухӑшларӗ Бояркин.

Все другими стали! — подумал Бояркин.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин кӑмӑллӑн асӑрхарӗ: лагерте кичеммӗн курӑнакан партизансем те халь хаваслӑн, чун-хавалӗпе кӑшкӑраҫҫӗ.

Бояркин с удовольствием отметил, что даже те из партизан, которые в лагере казались скучноватыми людьми, теперь тоже кричали возбужденно и радостно.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Фу, кая юлтӑмӑр! — терӗ Бояркин чарӑнса.

— Фу, опоздали! — сказал Бояркин, останавливаясь.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ватӑ хурӑнсем ларакан площаде чупса ҫитсен, Бояркин партизансем халь комендатурӑра пулнине чухласа илчӗ.

Выбежав на площадь, где маячили в темноте старые березы, Бояркин понял, что партизаны уже в комендатуре.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин хашкана ерчӗ, чупнӑ ҫӗртех кӗрӗкӗн тӳмисене вӗҫертме тӑнипе тарӑн кӗрт ӑшне кӗре-кӗре кайрӗ, унтан каллех сукмак тупса, мӗнпур вӑйран малалла чупрӗ…

Бояркин задыхался, на ходу расстегивая ворот полушубка, в темноте сбивался с узкой тропки в глубокие сугробы и вновь, находя тропку, во всю мочь бежал вперед…

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин тата Костьӑпа пӗрле Лопухов ҫурчӗ патӗнче хуралта тӑнӑ партизансем ял варрине тӑвалла хашкаса чупнӑ вӑхӑтрах комендатура тавра ҫапӑҫу пынӑ.

Пока Бояркин, а вслед за ним Костя с партизанами, стоявшими в охране вокруг лопуховского двора, задыхаясь, бежали на подъем, к центру деревни, вокруг комендатуры гремел бой.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин сехетне куҫӗсем патне илсе пычӗ.

Бояркин поднял к глазам часы.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ну, эпӗ кайрӑм, — терӗ Бояркин.

— Ну, я пошел, — сказал Бояркин.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин та ун патӗнче пӗр пӑлханмасӑр нумайччен ларчӗ, ӗлӗк колхоз ӗҫӗсем ҫинчен калаҫкаласа ларма кӗнӗ пекех ӗнтӗ.

И Бояркин был в доме так долго, не выказывая никакого волнения, словно он зашел к нему, как в былое время, потолковать о колхозных делах.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Бояркин тӑрса тепӗр хут сехет ҫине пӑхса илчӗ.

Бояркин встал и еще раз взглянул на часы.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Темех мар, Сергей, — Бояркин аллине унӑн пӗкӗрӗлнӗ ҫурӑмӗ ҫине хучӗ, — Темех мар!

— Ничего, Сергей, — Бояркин положил ему руку на согнутую спину, — Ничего, ничего!

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ӳкӗннӗ, — терӗ Бояркин усаллӑн, чӑнах та Серьга Хахай ӳкӗннине ӗненнӗ пек.

— Раскаялся, — сказал Бояркин хмуро, словно и в самом деле был убежден, что Серьга Хахай сделал это.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Степан Бояркин тепӗр хут Серьга Хахая ларма хушрӗ, леш вӑра вӑрӑммӑн ахлатса илсе, хӑй вырӑнне ларсан, командир калаҫма пуҫларӗ:

Степан Бояркин пригласил Серьгу Хахая сесть, и, когда тот, вздохнув со стоном, сел на прежнее место, сказал:

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫӳҫне пуҫтар, — терӗ Бояркин.

— Волосы-то подбери, — сказал Бояркин.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Акӑ тата тепӗр хуйхӑ… — терӗ Бояркин (ҫакӑн пек сасӑпа Ольховкӑри ӗҫсем пирки хуйхӑракан вулӑс коменданчӗ каланӑ пулӗччӗ), унтан Серьга Хахай енне ҫаврӑнчӗ те ассӑн сывласа илчӗ.

— Да, вот и еще одна забота… — сказал Бояркин таким тоном, каким сказал бы, вероятно, волостной староста, опечаленный делами в Ольховке; затем он обернулся к Серьге Хахаю и вздохнул.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех