Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Виноват, ваше высокоблагородие, анчах эпӗ ҫапах та килӗшместӗп, — тенӗ Бондаренко.

— Виноват, ваше высокоблагородие, а тильки я не желаю, — объявил Бондаренко.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко ротнӑй патне пынӑ, вӑл ҫав териех пысӑкскер, хӑранипе чӗтӗресе кӑна тӑна.

Бондаренко явился, громадный, взволнованный, с трясущейся челюстью.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко ҫине тӑрсах: — Килӗшместӗп! — тенӗ.

Бондаренко стоял на своем: — Не желаю!

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Ухмах пулма та, суда лекме те хатӗр, анчах дневальнӑй пулма килӗшместӗп, — тенӗ ҫине тӑрсах Бондаренко.

— Нехай дурак, нехай под суд, а дневальным не желаю, — настаивал Бондаренко.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Анчах Бондаренко ҫине тӑрсах: — Килӗшместӗп! Килӗшместӗп! Килӗшместӗп!.. — тенӗ.

А Бондаренко упорно бубнил: — Не желаю! Не желаю! Не желаю!..

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Ун патне взводнӑй пынӑ та: — Бондаренко! Дневальнӑй пулатӑн, — тесе пӗлтернӗ.

К нему подошел взводный и объявил: — Бондаренко! Встанешь дневальным.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Ыттисемпе пӗрле Бондаренко та тӑрӑшсах хатӗрленнӗ.

Бондаренко готовился усердно вместе со всеми.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко хуйхӑрса вӑрӑмӑн сывласа илнӗ те: — Мана капла ҫул та памаҫҫӗ пулӗ, тӑванӑмсем? Салтакне — салтак теҫҫӗ, парада каймалла-тӑк, кухньӑна яраҫҫӗ… — тенӗ.

Бондаренко сокрушенно вздыхал и спрашивал: — Що таке, братцы, мени нет хода? Солдат як солдат, а як парадом пишли, так мени до кухни…

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— «Тавтапуҫ» тесе каларӗҫ-и хуть? — ыйтнӑ Бондаренко.

— А що, трошки «спасибо» получилы? — спрашивал Бондаренко.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко вӗсенчен кӗвӗҫсе: — Ну, тӑванӑмсем, смотр епле иртрӗ? — тесе ыйтнӑ.

Бондаренко их завистливо расспрашивал: — Як, братцы, осмотр прошел?

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Рота тухса кайнӑ, Бондаренко дневальнӑй пулса юлнӑ.

Рота уходила, а Бондаренко оставался дневалить.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко юлашки хут тытӑнса пӑхнӑ.

Бондаренко делал последнюю попытку.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко вӑрӑммӑн сывласа илнӗ:

Бондаренко сокрушенно вздыхал:

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко чӗтӗресе илсе: — Господин взводнӑй… — тесе йӑлӑнма пуҫланӑ.

Бондаренко вздрагивал и умоляюще шептал: — Господин взводный…

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Строя йӗркеленсе тӑрас умӗн ӑна яланах унтер-офицер чӗнсе илсе: — Бондаренко! Ротӑра дневальнӑй пулса юлатӑн, — тесе пӗлтернӗ.

Перед тем как строиться, взводный унтер-офицер неизменно его вызывал и говорил: — Бондаренко! Останешься в роте дневальным.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Бондаренко пирӗн мӗнпур церемониала пӑсма пултарать.

— Бондаренко нам весь церемониал испортит.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

«Ҫакӑнта Отечественнӑй вӑрҫӑра фашистла нимӗҫ оккупанчӗсене хирӗҫ кӗрешсе вилнӗ партизансене пытарнӑ: Зябрев Александр Федор., Шустов Иван Гаврил., Важенин Влас Ив., Макаров Ник., Бондаренко Ник., Дубинин Володя».

Здесь похоронены партизаны Отечественной войны, погибшие в борьбе с немецко-фашистскими оккупантами: Зябрев Александр Федор., Шустов Иван Гаврил., Важенин Влас Ив., Макаров Ник., Бондаренко Ник., Дубинин Володя.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл хӑй ҫак юрра Бондаренко матроса юрласа панине аса илчӗ.

Вспомнил матроса Бондаренко, которому певал эту песню.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Нумай пурӑнаймарӗ пирӗнпе ҫамрӑк моряк Николай Бондаренко.

Недолго пожил с нами молодой моряк Николай Бондаренко.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл халь Нина асне хытӑ кӗрсе ларнӑ Бондаренко матрос сӑнӗ евӗрлӗ пула пуҫланӑ.

Оно приобрело какие-то черты сходства с хорошо запомнившимся Нине лицом матроса Бондаренко.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.