Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Аллине пушӑ витре тытрӗ те Кузнецовсен еннелле утма тӑнӑччӗ, анчах та хирӗҫ килекен Ахванеҫ мучие курсан каялла ҫаврӑнчӗ, мӗншӗн тесен ӑна курни ним лайӑххине те пӗлтермест.

Куҫарса пулӑш

Хӗр вӑрлани // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Юлашкинчен Ахванеҫ мучи алӑ ӳкерчӗ хут ҫине: «Лашана тата ултӑ михӗ ыраша тавӑрса парӑр».

Куҫарса пулӑш

Уйрӑлу шӑпи // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

— Ахванеҫ, — терӗ вӑл, сӑхсӑхса, дворнике, — хунар ҫук-и, лашана сӗлӗ парас тетӗп?

— Афанасий, — сказал он, перекрестясь и обращаясь к дворнику, — нет ли фонарика, овса всыпать?

VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

– Ахванеҫ, мӗн калаҫса ларатӑн, эпӗ сана ӑнланмарӑм, – терӗ анне.

- Афанасий, о чем ты говоришь, я тебя не поняла, - говорит мама.

Пулӑҫӑ // Сувар. «Сувар», 23(701)№, 2007.06.08