Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Антропос (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Такӑш мӑшкӑламӑшӗ карикатура ӳкерсе хунӑ: калушпа, тавӑрнӑ брюкипе, зонтик айӗнче Беликов пырать, унпа юнашар, аллине ун хулӗнчен ҫаклатса, Варенька утать, ӳкерчӗкӗн айне «Юратакан пулса кайнӑ антропос» тесе ҫырса хунӑ.

Какой-то проказник нарисовал карикатуру: идет Беликов в калошах, в подсученных брюках, под зонтом, и с ним под руку Варенька; внизу подпись: «Влюбленный антропос».

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Э, мӗн тери янӑравлӑ, мӗн тери илемлӗ грек чӗлхи! — тетчӗ вӑл, пит-куҫне киленсе вылянтарса, калани витӗмлӗрех пултӑр тенӗ майлӑ куҫне хӗссе илкелесе, шӗвӗр пӳрнине тӑратса: — Антропос, тесе хуратчӗ.

— О, как звучен, как прекрасен греческий язык! — говорил он со сладким выражением; и, как бы в доказательство своих слов, прищуривал глаза и, подняв палец, произносил: — Антропос!

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех