Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Антошка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку ӗҫ Антошка каланӑ пекех пулчӗ: вӑл Павлыч дозорнӑй патне чӗрӗ кутеме пулӑ тытса пырать те пуҫ таять, калаҫнӑ май Федорка шӑллӗ Прошка хутне кӗрсе сӑмах хушать, вӑл руда хӗртнӗ ҫӗрте ӗнтӗркени ҫинчен каласа парать.

Устроилось это так, как говорил Антошка: принес он с поклоном живых харюзов дозорному Павлычу и в разговоре замолвил словечко за Федоркина брата Прошку, который околевал с холоду на пожоге.

VII // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Эсӗ, Федорка, акӑ мӗн ту, — кӗтмен ҫӗртен савӑнса сӑмах хушнӑ Антошка:

А ты вот что, Федорка, — обрадовался неожиданно Антошка.

VI // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Антошка ӑна пӗтӗмпех итленӗ, ӗнсине хыҫса, хулпуҫҫине кӑна сиктеркеленӗ.

Антошка выслушал все, почесал в затылке и только развел руками.

VI // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Антошка калаҫма именсе тӑнине кура, Федорка сасартӑк улшӑннӑ.

Смущение Антошки вдруг растрогало Федорку.

VI // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Федоркӑн йывӑр хуйхи Антошка кӑмӑлне хуҫнӑ, анчах вӑл Федорка мӗншӗн макӑрнине те ыйтма хӑяйман, юпа пек хытса тӑнӑ.

Федоркино безмолвное горе тронуло его, но он не умел даже спросить ее, о чем она ревет, и стоял, как пень…

VI // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Антошка ням тума аптранӑ, Федорка умӗнче ӗнсине хыҫса илнӗ.

Антошка положительно не знал, что ему делать, и почесывал за ухом, стоя около Федорки.

VI // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

— Федорка, мӗн пулнӑ сана? — тӗлӗнсе ыйтнӑ Антошка.

— Федорка, да ты это што? — онемел Антошка.

VI // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Пӗрре, тӗттӗм кӗтесре, ӑна сулланчӑк Антошка тӗл пулнӑ.

Раз в углу темной дровосушки ее поймал вихлястый Антошка…

VI // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Хӑйӗн срокне служить туса пӗтерсен Антошка Ҫӗпӗре, Красноярск ГЭСне тунӑ ҫӗре хӑй ирӗкӗпе кайрӗ.

Отслужил свой срок и в Сибирь подался, добровольцем Красноярскую ГЭС строить.

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Тӑххӑрмӗш ывӑлӗ вилни ҫинчен хут илсен, юратмалли унӑн Антошка ҫеҫ юлчӗ.

После девятой-то похоронки вся ее любовь к сыновьям обратилась на Антошку.

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Юлашкинчен курӑнать, калаҫмасӑр хире каять — кӗреплепе-и унта, сенӗкпе-и. Ун хыҫҫӑн, кӗпе аркинчен тытса, Антошка пӗчӗк урисемпе тӑплаттарать…

Потом объявится, молча пойдет в поле — с граблями ли, вилами ли. За нею, держась за мамкину юбку, семенит Антошка…

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Антошка унпа юлчӗ.

Антошка — при ней.

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Упӑшки унӑн Артемка, кӗҫӗннине кураймарӗ, вуннӑмӗш ывӑлӗ, Антошка, ҫураличчен пӗр уйӑх маларах вилчӗ.

Муж ее, Артемка, не дождался младшенького, умер за месяц до рождения Антошки.

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Пулсан та киввисене ҫеҫ кӑтартаҫҫӗ: «Три танкиста», «Антошка Рыбкин», «Большой вальс», «Секретарь райкома», «Леди Гамильтон» тата ыттисем те.

И картины, в основном, старые, смотрели: «Три танкиста», «Антоша Рыбкин», «Большой вальс», «Секретарь райкома» и «Леди Гамильтон».

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Антошка ман хапхана мечӗк кӗртрӗ, утма та вӗренчӗ, — ыткӑнтӑм эпӗ кухньӑналла.

Антошка мне гол забил и ходить научился! — я побежал на кухню.

Шӑллӑма утма вӗретни // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 28,30 с.

Антошка, хӳтӗлен, — терӗм те мечӗке тапрӑм.

— Антон, защищайся! — крикнул я и покатил к нему мяч.

Шӑллӑма утма вӗретни // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 28,30 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех