Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аникушкӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пантелей Прокофьевич Дуняшка сӑмахӗсене аса илчӗ те, ним шутламан ҫӗртен куҫ умне Аникушкӑн йӑлкӑшса кулакан, кастарнӑ арҫыннӑнни майлӑ кӳсе сӑн-пичӗ уҫҫӑн тухса тӑчӗ.

Пантелей Прокофьевич вспомнил Дуняшкины слова и, с неожиданной яркостью восстановив в памяти улыбающееся, безусое, скопцеватое лицо Аникушки.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— …пӑхрӑм та эпӗ, аннеҫӗм, Аникушкӑн пуҫӗ ҫук та темелле, темле нимӗр кӑна пуҫ вырӑнӗнче.

— …глянула я, родная мамунюшка, а у Аникушки головы почти нету, какая-то каша заместо головы.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Христоня хӑй ӑсталаса тунӑ ҫӗҫҫине йӗм пӗҫҫи ҫумне шӑлчӗ, Аникушкӑн тарӑхнӑ сӑнлӑ кӳсе пичӗ ҫине вӑрахчен шухӑша кайса пӑхса ларчӗ те лӑпкӑн каларӗ:

Христоня вытирал самодельный нож о штанину, раздумчиво и долго смотрел на безусое возмущенное лицо Аникушки, спокойно говорил:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникушкӑн пулас?», — тесе шутларӗ Григорий, хӗстернӗ куҫӗсене шутарса пӑхса, вӑкӑрӗсене тата плуг хыҫҫӑн утакан ҫынна палласа илсе.

Да, никак, Аникушкина», — Григорий скользил прищуренными глазами, узнавая быков и ходившего за плугом человека.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӑпка та йӗпсӳ юр ҫупкӑмӑн-ҫупкӑмӑн Аникушкӑн кӗптенсе ларнӑ арӑмӗ ҫине тӑкӑнать.

Снег, игольчатый и рыхлый, падал гроздьями, осыпая закутанную Аникушкину жену.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех