Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ирӗн шупка кӗрен ӳсӗрлӗхӗ кантӑкран нӳрлӗ тӗтрепе, ӑшӑх вырӑнсен тӑварлӑрах киҫмӗкӗпе тата ыйхӑ умӗн сӗнксе ларакан ҫын шухӑшӗн уттилле, тытса хыпашлайми чӑштӑртату чӗмсӗрлӗхӗпе сывлать.

Розовый хмель утра дышал в окно влажным туманом, солоноватой прелью отмелей и молчаньем шорохов, неуловимых, как шаг мысли засыпающего человека.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.