Шырав
Шырав ĕçĕ:
ӑнланманнӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑнланманнӑн куҫне-пуҫне чӑмӑрӗпе тӑрмаларӗ, пӳрнипе тӑнлавне кӑтӑртаттарчӗ, хыҫкаланчӗ.
7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
— Негоро? — унран мӗн пӗлесшӗн пулнине ӑнланманнӑн ун хыҫҫӑн каларӗ Гаррис.— Негоро? — переспросил Гаррис тоном человека, не понимающего, чего от него хотят.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Ара, — терӗ тепӗр хут Одинцова, хӑй ӑнланманнӑн, темӗнле хӑравҫӑллӑн.— Да, — повторила Одинцова с каким-то, ей еще непонятным, испугом.
XVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
Страницăсем:
- 1