Шырав
Шырав ĕçĕ:
Унӑн пӗрремӗш «Кӗмӗл курупка» (выр. «Серебряная коробочка») 1906 ҫулта тухнӑ, ӑна пысӑк хак панӑ, ун хыҫҫӑнах ҫав ҫулхине «Харпӑрлӑх» роман пичетленнӗ, Форсайтсем ҫинчен ҫырнӑ трилогири вӑл пӗрремӗш кӗнеке пулнӑ.
Джон Голсуорси // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%94%D0%B6%D ... 1%81%D0%B8
Хӑшпӗр даннӑйсем тӑрӑх, шӑпах кунта Марк Аврелий император-философ хӑйӗн тӗп ӗҫне — «Размышления» кӗнекене — ҫырнӑ.
Эстергом // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%AD%D1%81%D ... 0%BE%D0%BC
Чӑваш художникӗсен 1961 ҫулхи выставкинче эпир ҫамрӑк живописец Е. Вдовичева ҫырнӑ «Вырса пуҫтарнӑ уй» ятлӑ картинӑна асӑрхарӑмӑр.
Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.
Шупашкара килсенех художница пуринчен ытла портретсемпе тематикӑллӑ картинӑсем ҫырнӑ.
Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.
1961 ҫулхи Пӗтӗм Союзри художество выставкинче кӑтартма художница «Сунарҫӑ тытнӑ вӗҫен кайӑксем» ятлӑ натюрморт ҫырнӑ.
Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.
Вӑл халь ҫеҫ Совет Союзӗн Геройӗсем Зойӑпа Шура Космодемьянскисем ҫинчен ҫырнӑ кӗнекене вуласа тухнӑ та тарӑн шухӑша путнӑ.
Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.
«Зойӑпа Шурӑ ҫинчен ҫырнӑ повеҫ» картинӑра эпир хыҫлӑ пукан ҫинче ларакан пионеркӑна куратпӑр.
Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.
1953 ҫулхи выставкӑна вӑл «Зойӑпа Шурӑ ҫинчен ҫырнӑ повеҫ» тата «Юннатка» ятлӑ картинӑсем кӑларса тӑратнӑ.
Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.
Кунта вӑл шкулта вӗреннӗ, стена хаҫачӑсем илемлетнӗ, плакатсем ҫырнӑ, карикатурӑсем ӳкернӗ.
Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.
Этем ӑс-тӑнӗнче ҫавӑн пек шухӑшсем, чӗринче ҫавӑн пек туйӑмсем пурри ҫинчен А. И. Герцен «Поврежденный» ятлӑ повеҫре ҫапла ҫырнӑ: «Досадно, что я не пишу стихов… Стихами легко рассказывается именно то, чего не уловишь прозой… едва очерченная и замеченная форма, чуть слышный звук, не совсем пробужденное чувство, еще не мысль… в прозе просто совестно повторять этот лепет сердца и шепот фантазии».
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Ҫавӑн пек критиксем «Тилли юррисем» пирки те: «Вӗсенче Хусанкай хӑй ҫинчен ҫырнӑ» теме пултарӗҫ.
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Тен, шӑпах ҫавӑн пирки пулӗ «Тайӑр» произведение уйрӑм юлташсем: «Ӑҫтан вӑл поэма пултӑр? Вӑл — Миттан хӑй ҫинчен ҫырнӑ сӑввисем… татӑк-кӗсӗкӗсем…», терӗҫ.
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Этем тӑвакан хаклӑ пурлӑх (илемпе чӑнлӑх) ҫинчен ҫырнӑ хыҫҫӑн автор ҫакӑн пек калать:
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Н. Г. Чернышевский, романсемпе повеҫсем ҫинчен ҫырнӑ май, колорит пирки ҫакӑн пек каланӑ: «Без местного колорита в обстановке, без национального элемента в действующих лицах никак не могут обходиться настоящие романы, настоящие повести. Без местных красок и без национальных обычаев, мыслей, национальных характеров в действующих лицах нет ни вида реальности — правдоподобия — в действии, ни осязательности в действующих лицах. А без этих условий нельзя обходиться романам, повестям».
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Акӑ, хорей виҫипе ҫырнӑ, малта рифмӑланакан юнашар рифмӑллӑ сӑвӑ:
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Чӑваш поэзийӗн формисем пирки В. Сбоев хӑйӗн «Исследования об инородцах Казанской губернии» ятлӑ кӗнекинче (1856 ҫ. ), чӑваш фольклорӗнчен илнӗ сакӑр юрра тӗпчесе тухса, ҫакӑн пек ҫырнӑ:
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Литература произведенийӗн форми — вӑл питех те кӑткӑс япала, унта наци чӗлхин сӑмахӗсен сӑнарлӑ йӗрки те, калаҫӑвӑн ритм йӗрки те, произведение ҫырнӑ чухне автор ӑсталанӑ сюжетпа композици те кӗрет.
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Унӑн юррисене поэтӑмӑр вӑхӑта, саманапа, халӑх пурнӑҫне асра тытса, тунса ҫырнӑ.
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Ахальтен мар ӗнтӗ А. С. Пушкин хӑйӗн юлашки сӑввисенчен пӗринче халӑх унӑн ырӑ туйӑмӗсене лирӑпа хускатса вӑратнӑшӑн ӑна манмасса шанса ҫырнӑ («И долго буду тем любезен я народу, что чувства добрые я лирой пробуждал» тенӗ вӑл).
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.
Пӗр кӗнекине, «Тилли юррисене», поэт 1933 — 1940 ҫулсенче, теприне, «Кун-ҫул тӳпинчен» ятлине, 1953—1957 ҫулсенче ҫырнӑ.
Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.