Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсенчен хӑшпӗрисем, уйӑх ҫутипе ҫуталаканнисем, ылтӑн пек ялтӑрккан шуралса тӑчӗҫ, эрешлесе илемлетнӗ йӗрсемлӗ чӳречесемпе балконсем ҫав шурӑ тӗсре ҫуталнӑ пек туйӑнаҫҫӗ; вӗсемех сулхӑнпа хупланнӑ ҫуртсем ҫинче уҫҫӑн палӑраҫҫӗ.

Те из них, которые освещала луна, золотисто белели, и в самой этой белизне как будто исчезали подробности украшений и очертания окон и балконов; они отчетливее выдавались на зданиях, залитых легкой мглою ровной тени.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.