Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Курайманлӑхӗ тулса пынӑран ӑна темӗнле пылак туйӑм ҫавӑрса ҫупӑрларӗ, ҫак самантра вӑл тӑшманӗ асапланнине туйса ӑна савмах, тав тумах хатӗрччӗ.

Он испытывал сладчайшее чувство утоляемой ненависти, почти переходящей в обожание врага, в благодарность к его мучениям.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Мана рехетлӗ туйӑм ҫупӑрларӗ — савӑнӑҫлӑ, кӑпӑш-чаплӑ пуянлӑха кӗтсе савӑнни.

Блаженное чувство наполняло меня — предвкушение радостного, пышного богатства.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Унӑн чун-чӗрине телей ҫавӑрса ҫупӑрларӗ, вӑл рехетлӗх сывлӑшне антӑхса сывлать.

Он был охвачен счастьем и жадно дышал воздухом счастья.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Вара ӑна вӑл ӑшӑ-ҫепӗҫ йӑлкӑшӑвӗпе ҫупӑрларӗ.

 — И он получил его вместе с его сиянием.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Унӑн кӑмӑлӗшӗн темле йӗрӗнмелле, тӗлӗнмелле, ҫав вӑхӑтрах этем несӗплӗхӗпе килӗшсе тӑчӗҫ пулин те — тӗлӗкӗнче вӑл Геллие курчӗ; Нок ларать пек, хӗр ун патне хыҫалтан пычӗ те куҫӗсене ӑшӑ ал тупанӗсемпе ачашшӑн ҫупӑрларӗ.

Во сне, — как ни странно, как это ни противно его мнениям, но как согласно с человеческой природой, он видел, что Гелли подходит к нему, сидящему, сзади, и нежно прижимает теплую ладонь к его глазам.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ури ҫине тӑчӗ, ӑна уяр та тӳлек кун палуба ҫинчи сакӑр сехетлех вахта хыҫҫӑнхи хӗпӗртӳ туйӑмӗ ҫавӑрса ҫупӑрларӗ.

Встал и уже петушился, как в ясный день на палубе после восьмичасовой склянки, когда горло кричит само собой, невинно и беспредметно, выражая этим полноту жизни.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Ара, ҫав тери кирлӗ хыпарсем илсе килтӗн эсӗ, тусӑм! — субординаци тенине мансах вӑйлӑн ҫупӑрларӗ ӑна Демин.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӑна халех мӗн те пулин тума хистекен кӑмӑл-туйӑм ҫупӑрларӗ.

Дух немедленного действия овладел им.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Сергей Николаевич та хӗрарӑма хыттӑн пӑчӑртаса хӑй ҫумне ҫупӑрларӗ, ачашшӑн тутинчен, куҫӗсенчен чуптурӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Анна аппа вӗсене хӑй ҫумне ҫупӑрларӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

— Мӗншӗн каҫченех ӗҫлерӗн-ха, хӗрӗм, — пӗр каҫрах ватӑлнӑ амӑшӗ ҫупӑрларӗ ӑна ҫав кунах.

Куҫарса пулӑш

Вероника // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

— Юрӗ, ҫитӗ, каҫар мана, Тоня, — йӗрекен арӑмне пырса ҫупӑрларӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Саша та чӑтса тӑраймарӗ: Тоньӑна пӑчӑртаса тытса хӑй ҫумнелле ҫупӑрларӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Кӗвӗ майӑн Тоня Сашӑна хыттӑнрах та хыттӑнрах ҫупӑрларӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Анчах ӑшра капланса тулнӑ туйӑмӗсем ӑна итлемерӗҫ: вӑл хӗре хӑй ҫумне ачашшӑн ҫупӑрларӗ, кӑтра та вӑрӑм ҫӳҫне пӳрнисемпе тӑрмаларӗ.

Но нахлынувшие чувства не слушали его: он ласково прижал к себе девушку, потрепал пальцами кудрявые длинные волосы.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Эпир иксӗмӗр ялан пӗрле пулӑпӑр, Маринушка, — йӑмӑкне хӑй ҫумне хыттӑн ҫупӑрларӗ аппӑшӗ.

Мы с тобой всегда будем вместе, Маринушка, — старшая сестра крепко прижала к себе сестренку.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Атя, хӗрӗм, кӗрсе ҫывӑрар, — лӑпкӑн ҫупӑрларӗ хӗрне Вера аппа.

— Давай, дочка, ляжем спать, — ласково обняла дочь тетя Вера.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Надежда Кондратьевна вара, вӑл тӳрӗ кӑмӑллине пӗлнӗ ҫинчех шанса пӗтерменшӗн намӑсланнӑ май, ӑна питӗнчен пырса ҫупӑрларӗ.

И тогда она, зная его честность и стыдясь своей подозрительности, быстро трепала его по щеке.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Хӑйӗн умӗнчи пиҫнӗ шултра ҫӗрулми чашӑкне тӗртсе куҫарчӗ те Чапаев, сӗтел ҫине чавсисемпе таянса, икӗ аллипе пуҫне ҫупӑрларӗ.

Отодвинув от себя миску с крупной горячей картошкой, Чапаев опёрся локтями о стол, зажал между ладонями голову.

«Эпӗ — Чапаев!» // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ӗҫнӗ хыҫҫӑн, умӗнчи яшкине ячӗшӗн тӗкӗнкелесе (хӑй те апат хушшинчен тухса уттарни тин), сӑпка ҫывӑхне йӑпшӑннӑ хӗрне куҫӗнчи кӑмӑллӑ хӗлхемӗпе ҫупӑрларӗ.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.