Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Мӗнле-ха сан пек хӗре юратмӑн.
О, савнӑ тусӑм // Митта Петӗрӗ. «Капкӑн», 1940. — 12№ — 10–11 с.
Епле юратмӑн, епле шанмӑн ҫакӑн пек ҫынна.
Патька-патша // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.
Эсӗ мана юратмӑн, пирӗн ҫулсем пӗрлешмӗҫ, анчах сана самантлӑха та манса каймӑп.
II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 78–94 с.
Епле юратмӑн, епле савмӑн-ха ун ҫинчен калакан асаилӳсене?
XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫук, эсӗ мана медаль-орденшӑн юратмӑн.
Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№
Страницăсем:
- 1