Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хамӑн пӗртен-пӗр юратнӑ ывӑлӑмшӑн усал хыпар илсе ҫӳрес килместчӗ ман…

Куҫарса пулӑш

XXIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Аслӑ ывӑлӑмшӑн хытӑ пӑшӑрханатӑп.

Куҫарса пулӑш

Хура ҫынсен патшалӑхӗнче // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

— Хреснай ывӑлӑмшӑн — пулас хуҫа Павел Николаевичшӑн! — тесе, ал ҫапсах майра пуҫлӑ ҫӗр тенкӗлӗх хут укҫасене сӗтел ҫине кӑлара-кӑлара хунӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Ывӑлӑмшӑн, хамӑрӑн пулас малашлӑхшӑн, тӑван ҫӗршывӑн телейӗшӗн кӑна манӑн ҫӗннисене шыраса тупмалла, ҫӗнӗ ҫитӗнӳсем тумалла, вӗҫев техникине ҫӗнетсе аванлатмалла пулать, — хӗрсех каланӑ Чкалов.

— Именно ради сынка, — страстно говорил Чкалов, — ради нашего будущего, ради счастья родной страны я должен искать, добиваться нового, совершенствовать, шлифовать технику пилотирования.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

8. Эпӗ, Христос апостолӗ, санӑн тивӗҫӳ ҫинчен хӑюллӑнах калама пултаратӑп та, 9. анчах та, сана юратса, эпӗ, ватӑлса ҫитнӗ Павел, халӗ Иисус Христосшӑн тӗрмере лараканскер, тархаслатӑп, 10. сана хамӑн Онисим ывӑлӑмшӑн тархаслатӑп: вӑл эпӗ тӗрмере ларнӑ чухне манӑн ывӑлӑм пулса тӑчӗ.

8. Посему, имея великое во Христе дерзновение приказывать тебе, что должно, 9. по любви лучше прошу, не иной кто, как я, Павел старец, а теперь и узник Иисуса Христа; 10. прошу тебя о сыне моем Онисиме, которого родил я в узах моих:

Флм 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Амӑшӗ вара ҫапла каланӑ: ку кӗмӗле эпӗ хам ятран [саншӑн,] хамӑн ывӑлӑмшӑн, Ҫӳлхуҫана халаллама пулнӑччӗ, ӑна шӑратса кӗлеткепе йӗрӗх тутарасшӑнччӗ; апла ӑна сана паратӑп, тенӗ.

И сказала мать его: это серебро я от себя посвятила Господу для [тебя,] сына моего, чтобы сделать из него истукан и литый кумир; итак отдаю оное тебе.

Тӳре 17 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.