Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Эпӗ сана часах ҫуса тасатӑп, кӑвак Дунай шывӗпе хамах ҫуса тасатӑп…

Я сам тебя скоро выстираю, в Дунае тебя выстираю!..

I // .

Шыв юхса тухнӑ та балласт айӗнче, шар тӗпӗнче шӑмпӑлтатса выртакан тинӗс шывӗпе хутшӑнса кайнӑ.

Вода вылилась и смешалась с морской, что плескалась на дне шара, под балластом.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Унӑн тути, аллисем ҫырла шывӗпе хӗрелсе пӗтнӗ.

Губы и ладони у него в липком розовом соку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // .

Акӑ, тутанса пӑх-ха, ку — хурӑн кӑчӑкӗпе, ҫурхи хурӑн шывӗпе лартса тунӑскер.

Вот, отведай, эта — на берёзовой серьге с весенним соком настояна.

III сыпӑк // .

Унӑн ҫурӑмӗ хыҫӗнчен хӗвел тухса сарӑлчӗ, вилтӑпри ҫинчи сывлӑм шывӗпе йӗпеннӗ ҫерем ҫине сарлака, кӗтеслӗ мӗлке — хаяр йытӑ Тулунӑн йӑви евӗрлӗ мӗлке ӳксен, Никита пуҫне ҫӗре ҫитиех тайса: — Каҫар, атте, — терӗ.

Когда за спиною его взошло солнце и на омытый росою дёрн могилы легла широкая, угловатая тень, похожая формой своей на конуру злого пса Тулуна, Никита, поклонясь в землю, сказал: — Прости, батюшка.

I сыпӑк // .

Шурӑ шывӗпе йывӑҫа сӗр те касма пуҫла.

Белой водой смажь дерево и начни рубить.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // .

Иртыш шывӗпе Обь шывӗ тӑрӑх Ермак темӗн чухлӗ ҫӗр туртса илнӗ.

И по Иртышу, и по Оби рекам завоевал Ермак столько земли,

Ермак // .

Кайсан-кайсан, пӗр пит вӑйлӑ юхса выртакан Иртыш шывӗпе пӗр кун кайсан, хусахсем пӗр пӗчӗкҫеҫҫӗ илемлӗ хула патне ҫитсе чарӑннӑ.

Выплыли в широкую, быструю реку Иртыш, по Иртышу-реке проплыли день, подплыли к городку хорошему и остановились.

Ермак // .

Вӑл Кванзӑн — шӑп та шай Дик Сэндпа ун юлташӗсен малашнехи шӑпине татса панӑ Кванзӑн — сылтӑм ҫыранӗпе пынӑ, ку юханшыв Ломбе шывӗпе пӗрлешнӗ вырӑна ҫитнӗ.

Он следовал вдоль правого берега Кванзы — той самой Кванзы, которая сыграла такую роковую роль в судьбе Дика Сэнда и его спутников, — дошел до места слияния этой реки с Ломбе.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Халӗ акӑ вӗсем тӗтре шывӗпе нӳрленнӗ хура юпасем ҫинче, ҫул тӑрӑх иртсе пыракан ҫынсене куҫӗсемпе ӑсатса, часовойсем пек ларса тухнӑ.

Затихнув, они сидели на мокрых черных столбах, как часовые, внимательно провожая глазами проходивших мимо людей.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // .

Ачасем, пилӗк таран курӑксем хушшине кӗрсе, ҫӑл шывӗпе пичӗсене ҫурӗҫ.

Ребята влезли по пояс в водоросли, потом обмылись ключевой водой.

39 сыпӑк // .

Мӗншӗн тесен ҫӗр пичӗ темиҫе участока капланса ҫурӑлса пӗтнӗ ҫӗрте, пӗр вырӑнта путса, тепӗр вырӑнта хӑпарса тӑракан ҫӗр ҫинче, ҫумӑр шывӗпе юханшывсем аркатнӑ вӑйсенчен вӗсен юлашкийӗсем сыхланса юлма пултарнӑ.

Да потому что там, где земная кора расколота на бесчисленные небольшие участки, из которых одни поднимаются, другие опускаются, только там разные маленькие и случайные отложения могут сохраниться от неминуемых перемываний и размываний.

Иккӗмӗш сыпӑк // .

Вӗсем ӑна пысӑк хуранпа пӗҫернӗ, тинӗс шывӗпе вӗретнӗ.

Они варили его в котле с морской водой.

Питӗ сайра тӗл пулакан чӗрчун // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 117–120 с.

Тепӗр кунне хайхи ытларах апат-ҫимӗҫ, тӑвар шывӗпе ислентерсе, хӗвел ҫинче типӗтнӗ утта пӗр ҫӗклем ҫӗкленӗ те чӑнах та пӑлан ертсе килме тухса кайнӑ.

На другой день, захватив с собой запас юколы и охапку травы, смоченной в растворе соли и высушенной на солнце, он пошел за зверем.

Вӑрманти легенда // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 61–64 с.

Раксене хӑйсем пиҫнӗ шывӗпе (шӳрпеле) пама юрать.

Раков можно подавать с похлебкой.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // .

Урайне хӑйӑр шывӗпе ҫуса кайнӑ, арӑш-пирӗше тирпейлӗ пуҫтарнӑ, куҫа пӗр ытлашши япала та курӑнмасть.

Подметено и прибрано, пол вымыт водой с песком, ни одной лишней вещи.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // .

Пӗлӗтсем хушшинчен сасартӑк хӗвел пӑхрӗ те шыв ҫинче Кремль башнисем, вӗсен ылтӑн шывӗпе сӑрланӑ тӑррисем курӑнчӗҫ.

Из-за туч вдруг выглянуло солнце, в реке отразились кремлевские башни и купола, задрожали золотые блестки.

Уяв // .

Вӗсем ҫумӑр шывӗпе ҫӑвӑннӑ хыҫҫӑн ҫӗнӗ тум тӑхӑннӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Сейчас они стояли нарядные, дочиста вымытые дождем.

Тепӗр ҫултан // .

Зоя, ҫумӑр шывӗпе кӳлленчӗксем тӑрӑх ҫатӑлтаттарса, ман паталла чупать.

И Зоя бежит ко мне босая по теплым лужам.

Шӑллӗпе аппӑшӗ // .

Курӑк сывлӑмпа йӗпеннӗ те, тӗллӗн-паллӑн кӗмӗл шывӗпе ҫӑвӑннӑн курӑнать.

В лунном свете омытая росой трава казалась серебряной.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // .