Шырав
Шырав ĕçĕ:
шутламастчӗ (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫтаппан хӑйне ҫаратнӑ каҫран вара эрех пӗрре те ӗҫменччӗ тата ӗҫме те шутламастчӗ.
XX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
Ҫынна ҫын вырӑнне шутламастчӗ.
XIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
Мӗн кӑна шутламастчӗ пулӗ вӑл ҫав сехетсенче!
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Хӑй пӗр сехет каялла ҫеҫ ҫакна хирӗҫле калани ҫинчен вӑл пачах та шутламастчӗ.Совсем не думая о том, что она час тому назад говорила противоположное.
XIX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Страницăсем:
- 1