Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шавлӑн (тĕпĕ: шавлӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хыттӑн пуса-пуса утасран аран-аран тытса чараятӑп хама — вӑрттӑн кермен стенисен хушшинче ытла та шавлӑн, мелсӗррӗн туятӑп.

С трудом удерживался я от желания идти на носках — так я казался сам себе громок и неуместен в стенах таинственного дворца.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сывлӑш ӳпкине тӑкӑничченех тулчӗ ахӑр, венчик ӑшӗнче ҫӑмламас урисемпе тапкалашакан тӗкӗл тура евӗр унӑн чи аякри шӑтӑк-хушӑкне кӑтӑклать; чӗри чарӑнми, шавлӑн талтлатать; унӑн чӗмсӗр сасси — те таҫталла йыхӑрать, те темӗн ыйтать.

Воздух глубоко наполнял легкие, щекотал самые отдаленные поры их, как шмель, перебирающий мохнатыми лапками в глубине венчика; неугомонно и звонко стучало сердце: немой голос его не то звал куда-то, не то спрашивал.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Виҫҫӗмӗш пай хыҫҫӑн чаршав хупӑнсан, унтан вара тепӗр хут шавлӑн уҫӑлсан, — мана кӑтартма, — мана тӑвӑл евӗрлӗн кӗрлесе, чарӑнми алӑ ҫупса саламлаҫҫӗ, эпӗ тухрӑм та куратӑп: пӗтӗм театр йӗрет; эпӗ король куҫӗсенчен куҫҫуль юхнине куратӑп.

Когда после третьего действия упал занавес, а затем снова шумно взвился, чтобы показать меня, вызываемого такими аплодисментами, какие подобны буре, — я вышел и увидел, что весь театр плачет, и увидел слезы на глазах самого короля.

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.

Вӑл шавлӑн сывлать, куҫне-хӑлхине ӗненмесӗр йӗри-тавралла пӑхкалать: тӑкӑрлӑк тулашӗнче урапасем кӗмсӗртетеҫҫӗ, карҫинккине пуҫӗпе тытнӑ хӗрарӑм калинккерен тухрӗ, уҫӑмсӑр сасӑсем илтӗнеҫҫӗ.

Он шумно дышал, осматриваясь, не веря глазам и слуху: за переулком громыхали телеги, женщина вышла из калитки с корзиной на голове, раздались неясные голоса.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Популизм пирки манма тата чӑннипех ӗҫе пуҫӑнма вӑхӑт, шавлӑн тата пустуй калаҫма та чарӑнмалла.

Пора забыть про популизм и переходить к реальным делам, а не предаваться звонкой и бессмысленной болтовне.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашне янӑ Ҫыру (2017) // Михаил Игнатьев. http://gov.cap.ru/SiteMap.aspx?id=238588 ... &gov_id=49

Ботредж шавлӑн сывлама пуҫларӗ те чӳрече патне куҫса тӑчӗ; алли чӗтре-чӗтре кӗсйине хыпашлать; койка патне таврӑнса вӑл Давенанта револьверне тӑсса пачӗ.

Ботредж начал громко дышать и ушел к окну; его рука нервно погрузилась в карман; он вернулся, протягивая Давенанту револьвер.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫапах та эсир суймастӑр-и? — ыйтрӗ Давенант; вӑл Петвек шавлӑн сывланӑран, ун ҫине хӑравпа тата аптӑравпа пӑхнӑран сис-чӳленчӗ.

Однако вы не врете? — сказал Давенант, встревоженный шумным дыханием Петвека, который смотрел на него с испугом и недоумением.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тимӗрҫӗ вӗркӗчне шавлӑн антарчӗ те — вучахра сывлӑш тикӗс сывлавпа кӗрлеме пикенчӗ, тимӗрҫе вут-хӗм ҫумӑрӗпе хупласа хучӗ.

Кузнец шумно опустил мех, и воздух загудел в горне ровными вздохами, осыпав кузнеца дождем искр.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Тухтӑр пукан ҫинчен ҫӗкленчӗ, сӗтеле шавлӑн тӗртсе куҫарчӗ, Громов патне пычӗ, ӑна сюртук тӳминчен икӗ пӳрнипе тытрӗ.

Доктор встал, шумно отодвинул стул, подошел к Громову, взяв его двумя пальцами за пуговицу сюртука.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

— Ҫапла-а! — шавлӑн кӑларчӗ те вӑл темӗн уйлама пикенчӗ.

— Так, — шумно сказал он, начиная обдумывать.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Ӑна хирӗҫ ҫакӑнса тӑракан сехет пиллӗк ҫапма пуҫласан, юлашки вара уйрӑмах хытӑ ҫапсан — аякри ҫак сасӑ унра та шавлӑн янӑрарӗ, иртнӗ пурнӑҫне ҫавра ҫилпе шӑлса ывӑтрӗ.

Когда часы, висевшие против нее, начали отбивать пять и пробил последний, сильнее других прозвучавший удар, — удар вдали громко прозвучал в ней, вихрем сметая прошлое.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Тата вӑл шутсӑр шавлӑн сывлать — урамри мӗн пур кӑвакарчӑн вӗҫсе ҫухалчӗ.

И он дышал так громко, что с улицы улетели все голуби.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Гнор шавлӑн сывласа илчӗ.

Гнор шумно вздохнул.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Шалтах тӗлӗннӗ Мард сулахай пит ҫӑмартине хыҫса шавлӑн, ассӑн сывласа эхлетрӗ, ӑна халхав хумхантарать.

Изумленный Мард почесал левую щеку и шумно вздохнул; тревога всколыхнула его.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Негр шӑпланчӗ те — шавлӑн та йывӑррӑн сывлани илтӗнет.

Негр, помолчав, шумно и тяжело вздохнул.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Юхӑмран чылай хӑвӑртрах пыракан кимӗ тӗксӗм шыва шавлӑн сухалать.

Лодка, сильно опережая течение, шумно вспахивала темную воду.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Шавлӑн сывла-сывла вӑл пӗр аллипе авӑсса ҫыраналла ишет; тепӗр аллинче, — вӑл ӑна шыв ҫумӗнченех тытнӑ, — темӗн йӑлтӑртатать.

Шумно вздохнув, подплыл он к берегу, гребя одной рукой; в другой же, которую он держал внизу, неясно блестело.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Аян шавлӑн сывлать, инкекӗ унӑн питех те пысӑк, виҫесӗр, сӑнӗнче тилӗрчӗк намӑс кулӑ чӗтрет.

Аян шумно дышал, горе его было велико, безмерно; бешеная, стыдливая улыбка дрожала в лице.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Хуҫа кайнӑранпа виҫӗ сехет те иртмерӗ — вӑл килне каялла… икӗ полицейскипе пӗрле питӗ шавлӑн персе ҫитрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Малтан шӑппӑн, унтан шавлӑн мӑкӑртатни йӗрӗнчӗк-усал сӑмах ҫаврӑнӑшӗсене куҫрӗ.

Сначала тихое, потом громкое бормотанье вылилось сложным арсеналом отвратительных бранных фраз.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех