Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӑнтӑрла, казаксемпе перкелешнисем хыҫҫӑн, хаяррӑн кӑшкӑрашса тем тӗрлӗ усал сӑмахсем каланисене итлесе кун каҫнӑ хыҫҫӑн, — ҫак ҫӑлтӑрлӑ ӑшӑ каҫ, шӑрчӑксем чӗрӗлтетнӗ сасӑпа янӑраса тӑраканскер, эрӗм шӑрши сараканскер, уншӑн ҫав тери аван, ҫав тери илемлӗн туйӑннӑ.

И теплая звездная ночь, звенящая кузнечиками, пахнущая полынью, казалась ей — после дневной перестрелки с казаками, целого дня злобных криков и матерщины — казалась ей прекрасной:

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.