Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Инҫех те мар утрав ҫинче курӑк чаштӑртатрӗ, шыва хӑйӑр тӑкӑнчӗ.

Зашелестела на острове трава, в воду посыпался песок.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл, аллисене кӑкӑр ҫумне тытса, чӳрече умӗнчен пӑрӑнчӗ, вара унӑн чӗри сасартӑк шӑп пулчӗ: ҫатан, урапа пырса кӗнӗ пек, хытӑ ҫатӑртатса илчӗ, садри курӑк чаштӑртатрӗ, вара уҫӑ чӳречере Андрей пуҫӗ курӑнчӗ:

Она сжала на груди руки и отошла от окна, и вдруг ее сердце замерло: резко и сильно треснул плетень, точно на него наехало колесо, зашевелился бурьян в саду, и в окне появилась голова Андрея:

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сасартӑк ун хыҫӗнче хӑмӑш чаштӑртатрӗ.

Вдруг сзади его затрещали камыши.

XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Картишӗнче, ура айӗнче, хӑйӑр чаштӑртатрӗ.

Песок захрустел на дворе под ногами.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Картишре ҫӑмӑллӑн пусса утакан ура айӗнче хӑйӑр чаштӑртатрӗ.

Песок захрустел на дворе под легкими шагами.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫавӑнтах мӑян чаштӑртатрӗ, пӳрте пӗр пӗчӗк, питӗ ҫамрӑк ҫын пырса кӗчӗ.

Тотчас зашумел бурьян, и в хибарку вошел маленький, щуплый, очень молодой человек.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949