Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кунашкал тӑвӑлсем час-часах пулман пулин те, ҫак кӗмсӗртетӳ, шӑхӑрашу, чашкӑрашу, чул ҫыранӑн ҫӗр айӗнчи чӗтревӗ уншӑн паллӑ.

Хотя такие бури бывали не часто, но все же он хорошо знал и этот грохот, и свист, и шипенье, и подземное дрожанье каменного берега.

IV // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.