Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чарӑнать (тĕпĕ: чарӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аслӑ князь чарӑнать.

Куҫарса пулӑш

3. Тата тепӗр посольство // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пурте ҫакӑнта хаяр ҫапӑҫусем пулаҫҫӗ те 1-2 уйӑхран вӑрҫӑ чарӑнать тесе шутланӑ.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫне Тӑван ҫӗршыва халалланӑ // Канашьен. http://kanashen.ru/2022/02/25/%d0%bf%d1% ... b0%d0%bda/

Каялла Чӑваш Ен тӗп хулинчен поезд 7 сехет те 16 минутра тухать, Калиновкӑра 9 сехет те 15 минутра чарӑнать, Канаша 9 сехет 49 минутра ҫитет.

Куҫарса пулӑш

Хула ҫум поезчӗсем халӗ Калиновка ялӗнче те чарӑнаҫҫӗ // Людмила Шурекова. http://kanashen.ru/2022/09/09/%d1%85%d1% ... %87%d0%b5/

Нумаях пулмасть «Канаш — Шупашкар — Канаш» поезд маршручӗ ҫине ҫӗнӗлӗх кӗртнӗ, халӗ вӑл Калиновка ялӗ патӗнче те чарӑнать.

Куҫарса пулӑш

Хула ҫум поезчӗсем халӗ Калиновка ялӗнче те чарӑнаҫҫӗ // Людмила Шурекова. http://kanashen.ru/2022/09/09/%d1%85%d1% ... %87%d0%b5/

Ҫакӑнпа калаҫу чарӑнать.

Куҫарса пулӑш

7. Икӗ элчӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ватти чарӑнать те, ҫамрӑкки йӗме пуҫлать, ҫамрӑкки чарӑнать — ватти.

Куҫарса пулӑш

10. Кӳршере // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӑртак тӑрсан юрӑ чарӑнать.

Куҫарса пулӑш

7. Хусан хӑнисем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Халӗ вӑл ҫыранпа параллель лини еннелле утать, инҫетех каятчӗ пуль, анчах пуҫӗ ҫаврӑннӑран ҫине-ҫинех чарӑнать, ҫав вӑхӑтра йывӑҫсенчен тытса чылайччен пӗр вырӑнта тӑрать.

Она шла теперь в направлении, параллельном береговой линии, и ушла бы далеко, если бы не припадки головокружения, во время которых она долго стояла на месте, держась за деревья.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Темӗнле арҫын ӑна аллинчен ярса тытма пикенсен хирӗҫлеме чарӑнать те пӗлтерет: Гез пӳлӗмӗнчен вӑл капитан пӳлӗм алӑкне питӗрсе хунӑ пирки тухнӑ-мӗн.

Когда какой-то мужчина вознамерился схватить ее за руку, она перестала сопротивляться и объявила, что вышла от капитана Геза потому, что она была заперта в комнате.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫыран хӗрринчен паллӑ панипе тепӗр уйӑхран «Полина» бриг чарӑнать; ҫӑлӑннисем ун ҫине куҫса ларса малалла ҫул тытаҫҫӗ.

Через месяц сигналом с берега был остановлен бриг «Полина», и спасшиеся уехали с ним.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Тротуар ҫине тухсан аптӑравпа чарӑнса тӑтӑм, — кирлӗ алӑка тупас йӳтӗмлӗ ҫын ҫапла чарӑнать; кӑштах шухӑшласан гаванелле ҫул тытрӑм, — тӗлсӗррӗн уҫӑлса ҫӳренӗ чухне ялан тенӗ пекех унта лекетӗп.

Выйдя на тротуар, я остановился в недоумении, как останавливается человек, стараясь угадать нужную ему дверь, и, подумав, отправился в гавань, куда неизменно попадал вообще, если гулял бесцельно.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Бекеко савӑнать, вӑхӑт-вӑхӑтпа ачашланма чарӑнать те Горна хускалми куҫ шуррипе тӗсет.

Бекеко радовался, по временам прекращая свои ласки и прилипая к Горну неподвижными белесоватыми глазами.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Чӗре хӑйӑлтатса, йынӑшса ӗҫлет, тапать-тапать те чарӑнать, унтан каллех.

Сердце работало с хрипом, стоном, перебоями и замираниями.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Илекен патак юнашаррине лексе кӑштах хускалсанах вӑйӑҫ чарӑнать те теприне выляма ирӗк парать, нумайрах патак пухаканни ҫӗнтернӗ шутланать.

Если палочка, прикасающаяся к снимаемой, хотя чуть трогалась, игрок уступал очередь, а выигравшим считался тот, кто больше снял палочек.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тепӗр чухне, ӑна хӑваласа ҫитекен автомобиле курсан, Давенант чарӑнать те аллине ҫӗклет.

Иногда, завидя нагоняющий его автомобиль, Давенант останавливался и поднимал руку.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пенкаль тимӗре мӑлатукӗпе ҫапать, тепӗр чухне чарӑнать те ҫамки ҫине ӳкекен тӳрӗ хура ҫӳҫне тӳрлетет.

Пенкаль бил молотком железо, изредка останавливаясь, чтобы поправить падающие на лоб прямые черные волосы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Ӗмӗчӗ татӑлнипе аптӑрамаллипех аптӑранӑскер — Энох самантрах сӑнран ӳкрӗ, ҫара пуҫӑнах васкамасӑр сулланса утать, хутран-ситрен чарӑнать те — тулли сӗлкӗшлӗхпе тата тертленӳпе анӑҫалла тинкерет.

Охваченный отчаянием, он сразу осунулся и медленно шагал с непокрытой головой по дороге, изредка останавливаясь, чтобы бросить на запад взгляд, полный тоски и страдания.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Вӑрра ҫакӑ килӗшме пуҫларӗ, тепӗр икӗ кунран вӑл ҫурма систерӳпе калаҫкалама, тискер ӗҫ авторӗн рольне выляма тытӑнчӗ: вилӗм патне сӑлтавсӑрах таврӑнать, тӗрлӗ шухӑш пӗлтерет, калаҫу вӑхӑтӗнчех тӑруках чарӑнать те эрех стаканне шухӑшлӑн, шалтах ӗҫсе парать.

Это понравилось воришке, и через два дня он уже отделывался полунамеками, разыгрывая автора преступления: без нужды возвращался к убийству, делая разные предположения, и вдруг, среди разговора, круто смолкал, хватая залпом вино.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Каччӑ ура ҫине тӑма та ӗлкӗреймест — колхозӑн чаплӑ урхамахӗ хапха умне пырса та чарӑнать.

Куҫарса пулӑш

Ҫын вӑрлакансем // Н. Пушкин, Н. Никитин. «Капкӑн», 1962, 7№, 10 с.

Вӗсене ӑҫта хурас-ши тесе йӗри-тавра хыпаланса пӑхкаларӗ те — сӗтел айӗнчен ҫӳп-ҫап карҫинккине туртса кӑларчӗ, ал ҫырӑвӗсене унта чике-чике тултарма тытӑнчӗ; вӑхӑт-вӑхӑтпа чарӑнать, куҫӗ тӗлне ӑнсӑртран лекнӗ уҫӑ страницӑсенчи сыпӑксене вулакалать, тӗпчев ӗҫӗнче темиҫе ҫул каялла сиксе тухнӑ шухӑшӗсене тепӗр хут тӗрӗслет.

Быстро осмотрясь, куда сложить все это, Дрэп выдвинул из-под стола сорную корзину и стал втискивать в нее рукописи, иногда останавливаясь, чтобы пробежать случайно мелькнувшую на обнаженной странице фразу или проверить ход мыслей, возникших годы назад в связи с этим трудом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех