Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрӗме (тĕпĕ: хӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унсӑрӑн хӗрӗме хам пата Нухая илсе килетӗп тесе хӑратрӑм.

Куҫарса пулӑш

18. Сарайчик хули // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Хӗрӗме калани кинӗме тивтӗр теҫҫӗ-и-ха?

Куҫарса пулӑш

5. Хан пӳлӗмӗнчи тавлашу // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

«Мӗн кӗҫӗнрен ӳстертӗм Ҫак тарана ҫитерме, Ӗнтӗ паян юлашки Ӗҫӗм пултӑр хӗрӗме.

Куҫарса пулӑш

Ҫимӗк каҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

«Чухӑн-чахӑн коммуниста париччен, хам алпа пӗтерем ҫылӑха кӗнӗ хӗрӗме!» — тесе кӑшкӑрашрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Чухӑн коммуниста париччен килтех усрам хӗрӗме тет ашшӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

«Эй, шӑллӑм, шӑллӑм! Мӗн-ма турри ҫав териех ҫилленнӗ-ши пире? Ах, тур, Павлуш, мӗнле сӑмахӑмпа хамӑн хуйхӑма пусарайӑп-ши? Епле тӳссе ирттерӗп-ши тур янӑ асапа? Пӗртен-пӗр хӗрӗме, Люттяна, ӗмӗрлӗхех ҫухатрӑм-ҫке!» — хумханса вуларӗ Павлуш, анчах мӗн пулса иртнине пӗлеймерӗ-ха ҫав тери хӑрушӑ сӑмахсенчен.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Чипер ӳстерсе ҫитернӗ хӗрӗме пуян ҫӗрех парасчӗ-ха, кум.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫапла вара — пӗррехинче унӑн чӳречи тӗлӗнчен каҫа юлса иртсе пыраттӑм: кантӑк ҫап-ҫутӑ, пӑхатӑп та — Харита Мальком кӗпепе, ҫав кӗпешӗн эпӗ хамӑн хӗрӗме хулӑпа вӗтме хатӗр.

Так вот, я однажды проходил мимо окна поздно ночью: окно светилось, я заглянул и увидел Хариту Мальком в платье, за которое высек бы свою дочь.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл манӑн хӗрӗме ҫӑлчӗ, ҫавӑнпа та эпӗ ҫакна манмастӑп.

Он спас мою дочь, и я не забуду этого.

XVII. Араб тараватлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унтан вара тӗлӗк пӗтӗмпех пӑтранса улшӑнса кайрӗ: штейгер сасартӑках штейгер мар, коляска кӳлсе янӑ директор хӑех тухса, мана тайӑлса ҫапла калать пек: «Вот, запальщик Малыгин, эсӗ ман хӗрӗме качча ил, сана хӗрпе пӗрле вунӑ пин хулӑм укҫи тата ун ҫине штейгера та, урӑхла каласан, ӑйӑра та урапипе пӗрлех паратӑп», терӗ пек.

Тут смешалось все, спуталось, штейгер вдруг оказывается не штейгер, а будто жеребец директорский, запряженный в ихнюю коляску. Выходит из той коляски сам директор, вежливо кланяется мне и говорит: «Вот, запальщик Малыгин, возьмите в жены мою дочку и приданого десять тысяч и штейгера, то есть жеребца, с коляской».

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Манӑн, куратӑн пуль, хӗрӗме вӑратас килмест.

Мне, видишь, не хочется будить дочку.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хӗрӗме вӑхӑтлӑха куҫ курманнисен интернатне вырнаҫтарса хам яла таврӑнтӑм.

Я вернулась в свою деревню, поместив дочь в интернат незрячих.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Анчах ман хӗрӗме вӗрентекен учитель пӗринче мана социальнӑй наукӑсем пур, терӗ…

Но — учитель дочери моей сказал мне однажды, что существуют социальные науки…

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

«…Кӑҫал ҫулла сирӗн пата пырса курма ҫине тӑрсах тӑрӑшатӑп. Ленӑчкӑна илсе пырӑп. Сире Кольӑпа иксӗре хамӑн хӗрӗме илсе пырса кӑтартӑп», — тесе ҫырнӑ Валя кашни ҫуркуннех.

Каждую весну Валя писала: «…Непременно постараюсь этим летом приехать к вам с Леночкой. Привезу показать тебе внучку, а Коле — двоюродную сестру».

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Апла пулсан, ҫак савӑнӑҫлӑ куна уяв туса палӑртма хушатӑп та хӗрӗме визирь ывӑлне паратӑп.

Тогда царь сказал: — Так, я велю отпраздновать это радостное событие и выдам дочь за сына визиря.

Пӗр патша ывӑлӗпе патша хӗрӗ Гуландаз ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Эп хамӑн хӗрӗме сана качча паратӑп, — тенӗ патша, — ман сӑмахӑм ҫирӗп, эпӗ хам сӑмахран нихҫан та тухман.

— Я выдам свою дочь за тебя, — сказал царь, — слово мое крепко, обещание нерушимо!

Пӗр патша ывӑлӗпе патша хӗрӗ Гуландаз ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Ывӑлӑма — Ванюк, хӗрӗме — Наҫтук, тесе чӗнетпӗр.

— Сына — Иваном, дочку — Настей.

Хваттерте пурӑнакан // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Мана ухмаха, айванскере, каҫар эсӗ, киле, хӗрӗмсем патне ярсам, ҫак кӗрен чечеке юратнӑ кӗҫӗн хӗрӗме кучченеҫ памалла ту.

Ты прости мне, неразумному и глупому, отпусти меня к моим дочерям родимым и подари мне цветочек аленький для гостинца моей меньшой, любимой дочери.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Манӑн виҫӗ хӗрӗм пур, виҫҫӗшӗ те хитре, ытармалла мар; эпӗ вӗсем валли пӗрер кучченеҫ илсе таврӑнма сӑмах панӑччӗ: аслӑ хӗрӗме — ылтӑн ука ҫине мерченпе ӗнчӗ виттерсе ҫӗлетнӗ калпак, вӑталӑххине — йӑлтӑркка тӗкӗр, кӗҫӗн хӗре — ҫут тӗнчери чи хитре кӗрен чечек тупса килме пулнӑччӗ, аслисем валли кучченеҫсем тупрӑм, анчах кӗҫӗн хӗрӗм валли ниепле те тупаймарӑм; вӑл кучченеҫе — кӗрен чечеке эпӗ сан садӑнта ҫеҫ тупрӑм та ҫапла шутларӑм: сан пек ҫӗрме пуян та чаплӑ, вӑйлӑ хуҫашӑн ҫак кӗрен чечек шел пулмӗ терӗм, ӑна манӑн юратнӑ кӗҫӗн хӗрӗм ыйтнӑччӗ.

А есть у меня три дочери, три дочери красавицы, хорошие и пригожие; обещал я им по гостинцу привезть: старшей дочери — самоцветный венец, средней дочери — тувалет хрустальный, а меньшой дочери — аленький цветочек, какого бы не было краше на белом свете, старшим дочерям гостинцы я сыскал, а меньшой дочери гостинца отыскать не мог; увидел я такой гостинец у тебя в саду — аленький цветочек, какого краше нет на белом свете, и подумал я, что такому хозяину, богатому-богатому, славному и могучему, не будет жалко цветочка аленького, о каком просила моя меньшая дочь, любимая.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ҫапла кала, эппин, хӗрӗме: чару ҫук, те, аҫунтан, кӗтеҫҫе, те, килӗнче, каҫарчӗ те… пытӑр пуҫтарӑнса.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех